‘Bodies Are Being Eaten by Hyenas; Girls of Eight Raped’: Inside The Tigray Conflict

Courtesy: The Guardian

በአስከፊ ጦርነት በምትታመሰው ትግራይ ውስጥ የሚሰሩ አንዲት መነኩሲት እየተፈፀመ ስላለው ጭካኔ የተሞላበት አሰቃቂ ተግባር ምስክራቸውን ለእንግሊዙ “ዘ ጋርዲያን” ጋዜጣ አካፍለዋል፡፡

“ከዓመት በፊት እዚህ ስለ ህይወታችን ሳስብ በሁሉም ረገድ ፣ በውሃ ፣ በኮሙኒኬሽን ሲስተሞች ውስጥ ሰላም እና የልማት ምልክቶች ነበሩን፡፡ በጣም አነቃቂነቱ ተስፋ ሰጠቶን ነበር፡፡ አሁን ግን ሆስፒታሎቹ ሁሉም ጥቃት ደርሶባቸዋል ፣ ተዘርፈዋል ወድመዋል፡፡ አሁን ያ ሁሉ እንደ ታሪክ ነው የሚሰማው፡፡ በጥቂት ወራቶች ውስጥ፡፡”

“አስገድዶ መድፈር ከስምንት ዓመት ዕድሜ ሕጻን እስከ ፸፪/72 ዓመት እድሜ ባላቸው አዛውንት ሴቶች ላይ እየተፈጸመ ነው፡፡ ይህ በጣም የተስፋፋ ነው ፣ በሺዎች በሚቆጠሩ ሴቶች ላይ በየቦታው ሲፈጸም እያየሁት ነው፡፡ ይህ አስገድዶ መድፈር በአደባባይ ፣ በቤተሰብ ፊት ፣ በባሎቻቸው ፊት ፣ በሁሉም ፊት ነው፡፡ እግሮቻቸው እና እጆቻቸው ተቆርጠውባቸዋል፣ ሁሉም በተመሳሳይ መንገድ፡፡

‘አካላት በጅቦች እየተበሉ ነው; የስምንት ዓመት ሕፃናት እየተደፈሩ ነው’

“ይህንን የሚያደርጉት ሰዎች ሰው ናቸው ብለው ያስባሉን?፡ እነዚህን ሰዎች ማን እንደሚያሰለጥናቸው አላውቅም፡፡”

😠😠😠 😢😢😢

✞✞✞ይህን ሁሉ አሰቃቂ ግፍና ወንጀል የፈጸሙት ከሃዲዎች የሉሲፈራውያኑ ኤዶማውያንና እስማኤላውያን ጭፍሮች የሆኑት ኦሮሞዎች፣ አማራዎች፣ መሀመዳውያንና ኢ-አማንያን ሁሉ እስከ ጌታችን የስቅለት ዕለት ድረስ የመመለሻ ጊዜ ተሰጥቷቸው ነበር፤ አሁን በቃ! አለቀ! አከተመ! ሁሉም በመለኮታዊ ሰይፍ ይጨፍጨፉ! ነበልባላዊ በሚሆን በሥላሴ ቃልና ሥልጣን ይንደዱ! ይቃጠሉ! በሲኦል የጨለማ አዘቅት ውስጥ ይዝቀጡ ወይም ይስጠሙ! ኃዘን ከላያቸው አይራቅ ትካዜም ከልባቸው አይጥፋ! እንደ ቃየልና ይሁዳ በዱርና በበርሃ ተበታትነው ሲቅበዘበዙ ይኑሩ! አሜን! አሜን! አሜን!✞✞✞

A nun working in war-torn Tigray has shared her harrowing testimony of the atrocities taking place.

The Ethiopian nun, who has to remain anonymous for her own security, is working in Mekelle, Tigray’s capital, and surrounding areas, helping some of the tens of thousands of people displaced by the fighting who have been streaming into camps in the hope of finding shelter and food. Both are in short supply. Humanitarian aid is being largely blocked and a wholesale crackdown is seeing civilians being picked off in the countryside, either shot or rounded up and taken to overcrowded prisons. She spoke to Tracy McVeigh this week.

“After the last few months I’m happy to be alive. I have to be OK. Mostly we are going out to the IDP [internally displaced people] camps and the community centres where people are. They are in a bad way.

“In comparison to the other places, Mekelle is much better, although I consider it chaotic as we have 40 to 65 people sleeping in one room. For 3,000 to 6,000 people, there are four toilets for men and four for women. Sanitation is very poor, water is not always available. Food and medicines … they are difficult to find.

“People have been here for three or four months and still have no blankets, and the numbers of IDPs is increasing every day, maybe 100 come every day from the worst part of the region. So the demand does not match supply. The community, the people here, they are trying to help but they have very little to share themselves. No one can withdraw any money from the banks; there’s no businesses operating. But still, whatever people have, they share.

“It happened so quickly. For us, it’s so shocking. So sudden. We had a normal life, things were improving – health centres, lives and education programmes. We were reaching 24,000 children and had plans to expand the school feeding programme. But all that had to stop because of the coronavirus. Then as if in a day, there’s a fully fledged war. For the past three months now we are trying to feed 25,000 IDPs in about 23 centres; some are 75 miles away from Mekelle. Many, many have been raped.

“There were some indicators late last year: the roads out were closed, the budget to this area had been cut and when we had the locust attacks, there was no support from central government. They were not allowing face masks for the schoolchildren. A lot of other humiliations were happening. So there was a lot of discrimination leading up to it, but war? War was so sudden.

“People are traumatised. Some of them have lost immediate family members. People are worried about where members of their family are. Some people are out in the bush. Their homes are occupied. People are worried, anxious, sad, angry. They are really worried about the future.

“I met an old person who had been displaced three times in their lifetime, all because of these ethnic wars, but for younger people, anyone aged 30, 40, this is all new. I’m 48 and I have never witnessed any war. It is very strange and very scary. It really puts you in darkness.

“When I think of our lives here a year ago, we had peace and signs of development in all areas, in water, communications systems. It was so inspiring, giving us hope. But now the hospitals have all been attacked, looted and destroyed.

“Now that feels like history. In just a few months.

“In Mekelle the shelling has now stopped but it is still going on not far from us. The bodies are being left to be eaten by the hyenas, not even having the dignity of burial.

“Rape is happening to girls as young as eight and to women of 72. It is so widespread, I go on seeing it everywhere, thousands. This rape is in public, in front of family, husbands, in front of everyone. Their legs and their hands are cut, all in the same way.

“You wonder if the people doing this are human. I don’t know who is training these people.

“Wherever there are Eritrean or Ethiopian troops. Tragic. Every single woman, not only once. It is intentional, deliberate. I am confident in that from what I am witnessing. There are 70,000 civilians under attack. So much looting, fighting, raping. All targeting the civilians. The brutality, the killings, the harassing.

“This region has been closed off. Cut off from all the support that people deserve. We are isolated, lonely, neglected. If the world is not moved to take action against such terribleness, you wonder why. This suffering is appalling.

“I don’t know what is worse, to die in the bush, starving, or in jail or by gun. The young people are so scared.

“The world should condemn the killing of civilians. People having to leave their homes and the sexual violence – so many woman and girls raped.

“I would like to say to the world: in the 21st century there should be no one dying of hunger when the world can take action. Whoever can do this, they must not wait for another second. Everybody in the world must act, they should condemn this.

“I know it can be done. There has to be someone who can do it and do it fast.”

Source

____________________________________

The Amazing Myanmar Nun | የምያንማሯ ድንቅ ክርስቲያን መነኩሴ፤ “ወገኖቼን ከምትገድሏቸው እባካችሁ እኔን ግደሉኝ!”

👉 በቡድሂስቶች ሃገር በምያንማር/በርማ አመጹና ግድያው ቀጥሏል፤ ፖሊሶችና ወራሪ ሮሂንጋ ሙስሊሞች የዜጋውን ሕይወት ይቀጥፋሉ ክርስቲያኗ ሴት መነኩሴ ግን እራሳቸውን በመሰዋዕት አሳልፈው በመስጠት ለመላው ዓለም እንዲህ አርአያ ለመሆን በቅተዋል።

👉 ሴት ክርስቲያን ካቶሊክ መንኩሴዋ ‘አን ሮዛ ኑ ታውንግ‘፤

“ወገኖቼን ከምትገድሏቸው እባካችሁ እኔን ግደሉኝ!” እኔ ልንበርከክልዎት፤ የኔ እናት! 😢😢😢

ላለፉት ቀናት በብዛት በመገደል ላይ ላሉት የምያንማር አዲስ ወታደራዊ መንግስት ተቃዋሚዎች ምህረት እንዲያደርጉላቸው ሴት መንኩሴዋ‘አን ሮዛ” ለመማጸን በፖሊሶች ፊትለፊት ተንበርክከው “ወገኖቼ ሲገደሉ ማየት አልፈልግምና ነው!” በማለት ጮኸው ነበር ። መነኩሴዋ ለመሞት ተዘጋጅተውና ሌሎች እንዲኖሩም ሕይወታቸውን መስዋእት ማድረግ ፈቃደኛ እንደነበሩ በማውሳት ድርጊቱን እንዲህ ሲሉ በዝርዝር ገልጸውታል፦

“እሁድ ዕለት እኔ ክሊኒኩ ውስጥ ነበርኩ። ሌሎቹ ክሊኒኮች ዝግ ስለነበሩ በዚያ ቀን ሕክምና እሰጥ ነበር።ሰዎች ሲራመዱ አየሁ። ተቃውሞ እያሰሙ ነበር። በድንገት ሰልፈኞቹን ፖሊሶች፣ ወታደሮች እና የውሃ መድፎች ሲከተተሏቸው አየሁ። ከዚያም ተኩስ ከፍተው ሰልፈኞቹን መደብደብ ጀመሩ። ደነገጥኩኝ ዛሬ የምሞትበት ቀን ነው ብዬ አሰብኩ። ለመሞትም ወሰንኩ።

እንዳያደርጉት እየጠየኩኝ እና እየለመንኳቸው ነበር፤ እናም ሰልፈኞቹ ምንም [ወንጀል]አልፈፀሙም አልኳቸው። እንደ እብድ ሰው እያለቀስኩ ነበር። ጫጩቶቹን እንደምትጠብቅ እንደ እናት ዶሮ ነበርኩ ተቃዋሚዎችን ወደደበደቡበት እየሮጥኩ ነበር። ይህም ክሊኒኩ ፊት ለፊት ነበር ። ልክ እንደ ጦርነት ነበር። ከብዙ ሰዎች ይልቅ እኔ ብሞት ይሻላል ብዬ አሰብኩ።

ጮክ ብዬ እያለቀስኩ ነበር። ጉሮሮየም ህመም ላይ ነበር። ዓላማዬ ሰዎች እንዲያመልጡ እና የተቃውሞ ሰልፎችን እንዲያደርጉ እና የፀጥታ ኃይሎችን ለማስቆም ነበር። ሰዎችን ማሰሩን እንዳይቀጥሉ ጠየቅኳቸው። እየለምንኳቸው ነበር። በዚያን ጊዜ አልፈራሁም። እኔ ፈርቼ ብሸሽ ኖሮ ሁሉም በችግር ውስጥ ይገኙ ነበር። በጭራሽ አልፈራሁም። ቀደም ሲል ስለተገደሉት የናይፒታው ልጃገረድ እና ስለ ማንዳላይ ሴት ልጅ እያሰብኩ ነበር። ከገጠር ስለመጡትና ስለ ወደቁትን ነፍሳት ሁሉ እያሰብኩ ነበር። በሚትኪና ሰዎች ላይ ክፉ ነገር እንዳይመጣባቸው ተጨንቄ ነበር።

ወደ ባኒያን ዛፍ ሲደርሱ እኔ [ፖሊሶቹን/ባለሥልጣናቱን]እየጠራኋቸውና እየነገርኳቸው ነበር: – ‘እባካችሁ እኔን ግደሉኝ። ሰዎች ሲገደሉ ማየት አልፈልግም።” ጮክ ብዬ እያለቅስኩ ስል እነርሱ ለጥቂት ጊዜ ቆሙ።

አንደኛው ወደ እኔ መጥቶ “እማማ ፣ ብዙ አይጨነቁ ፣ እኛ በእነሱ ላይ አንተኩስባቸውም” አለኝ ።

እኔ ግን እንዲህ በማለት ነግርኩት፤ “እነሱም በሌሎች መሳሪያዎች ሊገደሉ ይችላሉ። በእነሱ ላይ አይተኩሱ። እነሱ እኮ ዝም ብለው ተቃዋሚዎች ናቸው።”

በብዙ ቦታዎች እንዳየሁት ሰዎችን በጥይት እንደገደሉ በአእምሮዬ ውስጥ ስላለ በእነሱ ላይ አይተኩሱም ብዬ አላመንኩም ነበር። [አንዱን ተቃዋሚ] ወደ ክሊኒኩ አምጥቼ ህክምና ሰጠሁት። ፖሊሶቹ ሌላውን ተቃዋሚ እንደወደቀ ሊይዙት እንደተቃረቡ ፖሊሶቹንን አቁሜ ግብግቡን እንዳይቀጥሉ ጠየቅኳቸው። ለዚያም ነው ፖሊሱ ያላሰረው፤ ያለበለዚያ እነሱ ይይዙትና ከዚያም በጎትተቱ ነበር።

በሕዝቡ ላይ እየደረሰ ያለውን ነገር እንዳያችሁት እነሱ[ወታደሮቹ]የሕዝብ ጠባቂዎች እንዳልሆኑ ሆኖ ይሰማኛል። ሰዎች ደህና ሁኔታ አይደለም ያሉት እናም ጭካኔ የተሞላበት እስራት በሌሊት ይካሄዳል። የአንዲት ወጣት እናት ከሞተ አካል አጠገብ ስታለቅስ የሚያሳየውን ቪዲዮ ሳይ በጣም አዘንኩ። እኔ ደግሞ አምቡላንስ ሲወድም እና ባለሞያዎች በጠመንጃ ሲደበደቡም አይቻለሁ። እነሱ እኛን መጠበቅ ነበረባቸው፤ ግን ህዝባችን እራሱን መከላከል አለበት። በጎ አይደለም። እነሱ (የደህንነት ኃይሎች) የማይወዷቸውን ይይዟቸዋል፣ ይደበድቧቸዋል፣ ይገድሏቸዋል። የማያንማር ሕዝብን የሚከላከል ማንም የለም። ሰዎች እራሳቸውን መከላከል እና እርስ በእርስ መረዳዳት አለባቸው።”

❖ ዋው! ድንቅ ድንቅ ነው! በሁዳዴ መግቢያ ይህን ያሳየን እግዚአብሔር አምላክ የተመሰገነ ይሁን! የአክሱም ጽዮን ልጆች በአውሬው ላይ ድል የሚቀዳጁበት ጊዜ እየተቃረበ ነው!

አንዲት የምያንማር መነኩሴ በጦርነት ቀጠና ውስጥ ተንበርክከው መሳሪያ ስላልታጠቁ ዜጎች ህይወት ለመማፀን ሲለምኑ ፖሊሶች መንቀሳቀስ አቅቷቸው ቆሙ፤ ይህ ድንቅ ምስል በመላው ዓለም ዞሯል። ቤተክርስቲያኗ እጅግ በጣም እምነት የለሽ በሆነችበት ጊዜ ብቸኛዋ መነኩሴ በሁከት ፣ ሽብር እና ስቃይ በተሞላባት ዓለም ውስጥ ሰላም የሰፈነበትን የእግዚአብሔርን መንግሥት ይመስላሉ። “የሚያስተራርቁ ብፁዓን ናቸው፥ የእግዚአብሔር ልጆች ይባላሉና።” [የማቴዎስ ወንጌል ምዕራፍ ፭፥፱] የኛዎቹስ አስታራቂዎችና ሰላም ፈጣሪዎች የት አሉ?

መነኩሴ‘አን ሮዛ ኑ ታውንግ‘ ለዓለም፤ በተለይ ለኢትዮጵያ እውነተኛ እና ታማኝ ምስክር ለመሆን ህይወታቸውን ለመስጠት የተዘጋጁ ጀግና የክርስቶስ ልጅ ናቸው። ሃይማኖታዊ ቅድስና ከፖለቲካ ርዕዮተ ዓለም ጋር ግራ አላጋባቸውም። በሚቀጥሉት መቶ ዘመናት በቤተ መቅደሳቸው ዙሪያ ስለሚያበሩት ሻማዎች እያሰቡም አልነበረም፣ ጸሎት በማድረግና በቅዳሴ ሥርዓት ላይ በመገኘት ብቻ ያለተግባር ፍትህ እንደማይገኝ፣ በዓይናቸው ለማየት በቅተው ነበር፣ መላ ሰውነታቸው በሰው ልጅ ስቃይ ፣ በሰው ልጅ ርህራሄ እና በሰው ልጅ ነፃነት ተውጧልና። አንድ ሰው ከእግዚአብሔር አምላኩ ጎን ነፍሱን ለአባቱና ለእናቱ፣ ለወንድሞቹና ለእህቶቹ፣ ለሚስቱና ለባሏ፣ ለልጆቹና ለጎረቤቶቹ፣ ለጓደኞቹና ለወገኖቹ ከሚሰጠው ፍቅር የበለጠ ፍቅር ሊኖር አይችልም።

እኝህ ድንቅ የምያንማር መነኩሴ ለጊዜያዊ ስልጣን፣ ተወዳጅ ለመሆን ወይም ተፅዕኖ ለመፍጠር ፍላጎት የላቸውም ፣ እማማ አን ሮዛ የራሳቸውን ስጋዊ አካል እንኳን ለማዳን አልፈሩም፣ ፍላጎትም አልነበራቸውም። የተለየ ኃይል እና ተጽዕኖ ያለው ተለዋጭ ታሪክን በመናገር ራሱን በመስቀል ላይ ለሞት አሳልፎ የሰጠውን ኢየሱስ ክርስቶስን ይህ ቅዱስ የሆነ የመነኩሴዋ ተግባር በከፊል ያሳየናል። የአዲስ ኪዳን ትምህርት ለዓለም ምስክር መሆኑን ያስተምረናል። አዎ! በሰይፍ የሚኖሩ በሰይፍ ይወድቃሉ!

በሃገራችን እንዳየነው ክርስቲያን ነን የሚሉት ሳይቀሩ ሰላምን ለማስከበር በሚል የአውሬው ቅጥፈት ተታለው ለጊዚያዊ ጥቅም፣ ለስልጣን እና ኢጎ ሲሉ በትግራይ ሕዝብ ላይ ዓመፅን ተጠቅመው በሰላማዊ ሕዝብ ላይ አሰቃቂ ጭፍጨፋ እንዲካሄድባቸው ፈቀዱ። ጦርነቱ “ፍትሃዊ ጦርነት” ባለመሆኑ፤ ሁከት ሁከትን ይወልዳልና በሰይፍ የሚኖሩ በሰይፍ እየወደቁ እንደሆኑ እያየናቸው ነው።

👉“ተዋሕዶ አባቶች ባካችሁ እንደ በርማ መንኩሴዎች ደጅ ወጥታችሁ የተቃውሞ ስልፉን ምሩት”

______________________________

የዋልድባ ገዳም መነኩሴ አባ ሀብተወልድ በአሰቃቂ ሁኔታ ተገደሉ

እግዚአብሔር ነፍሳቸውን በምህረት ተቀብሎ ከቅዱሳን ኅብረት ይደምርልን! አሜን!

___________________________