እኛ ሙስሊሞች እስከዛሬ ድረስ ተቻችለን ሳይሆን ችለን ነው የኖርነው፤ አሁን ግን በቅቶናል፤ Take Beer!

💭 ምከረው ምከረው፤ እምቢ ካለ መከራ ይምከረው!

ፋሺስቱ የኦሮሞ አገዛዝ ሺህ ምዕመናን በአክሱም ጽዮን ጨፈጨፈ። ከሃዲዎቹም ጦርነቱን ደገፉት! አይ እናንተ ግብዞች ጻፎችና ፈሪሳውያን ፥ አክሱም ጽዮንን በአረቦች + ቱርኮች + ኢራኖች + ሶማሌ እና ቤን አሚር እስማኤላውያን ያስደፈራችሁ ወቅት ሁላችሁም አብቅቶላችኋል፤ አሁን አንገታችሁን ለመሀመዳውያኑ ሰይፍ አዘጋጁ!

❖❖❖[፪ኛ ወደ ተሰሎንቄ ሰዎች ምዕራፍ ፩፥፰፡፲]❖❖❖

“እግዚአብሔርን የማያውቁትን፥ ለጌታችንም ለኢየሱስ ክርስቶስ ወንጌል የማይታዘዙትን ይበቀላል፤ በዚያም ቀን በቅዱሳኑ ሊከብር፥ ምስክርነታችንንም አምናችኋልና በሚያምኑት ሁሉ ዘንድ ሊገረም ሲመጣ፥ ከጌታ ፊት ከኃይሉም ክብር ርቀው በዘላለም ጥፋት ይቀጣሉ።”

_______________

በድብቅ የተቀረጸ የዋቄዮ-አላህ ጂሃዳውያን ድምጽ | ክርስቲያን ኢትዮጵያን ማጥፋት አለብን

💭 በተጨማሪ፤ ☪ መሀመዳውያኑ የዋቄዮ-አላህ አርበኞች (ሶማሌዎች + ስልጤዎች + ኦሮሞዎች)፟ ቦሌ ሚካኤል አካባቢን እንዴት እንደወረሩት የሚያሳይ ቪዲዮ።

ለመላዋ ኢትዮጵያ በተለይ ክርስትና እምነቱን ለሺህ ዓመታት ከመሀመዳውያኑ ወራሪዎች እየተከላከለና ለኢትዮጵያም እስከዛሬዋ ዕለት ድረስ ደሙን እያፈሰሰ ብዙ መስዋዕት ለከፈለው ለሰሜኑ ክፍል ሉሲፈራውያኑ ያቀዱትና በተግባርም እያሳዩን ያሉት ይሄን ነው። በትግራይ መጀመራቸው በተጠና መልክ ነው! “ኦሮሞ የተባለው ክልል በእጃችን ነው፣ የኢትዮጵያና ክርስትና መሠረትን ትግራይን አናግተናታል፣ አዳክመናታል” ፣ በሚል መንፈስ አሁን አማራ ለተባለው ክልል ላይ ሙሉ ትኩረት በመስጠት ላይ ናቸው።

_______________

ጽዮናውያን ሆይ፤ እግዚአብሔር የሰጣችሁን ሃገር የዋቄዮ-አላህ መጤዎች እየነጠቋችሁ እኮ ነው | የእስላም ድራማ በአዲስ አበባ

👉 ገብርኤል 👉 ማርያም 👉 ኡራኤል 👉 ጊዮርጊስ 😇 ተክለ ሐይማኖት 👉 ዮሴፍ 👉 መድኃኔ ዓለም

💭 ጠቅላይ ሚንስትር መለስ ዜናዊ በአንድ ወቅት “ኦሮሞ ሀገር ማስተዳደር አይችልም፣ ለኦሮሞ ስልጣን መስጠት ለህፃን ውሀ በብርጭቆ መስጠት ነው!” ብለው ነበር። 100% ትክክል ነበሩ! ኦሮሞ እየሠረቀ፣ እያፈረሰና እየገደለ እንጂ ሃገር እያዳነ፣ እየገነባና እያበለጸገ እንዳልሆነ እነዚህ ዓመታትና ቀናት እያሳዩን ነው።

ፀረ-መለስ ሕወሓቶች እነ አቶ ስብሐት ነጋ ይህን እያወቁ፣ ምናልባትም እራሳቸውን የተሻሉ እንደሆኑ ለማሳየትና በራሳቸው አምሳያም ታሪክ-አልባ አዲስ ኢ-አማኒ ሃገር ለመመሥረት ሲሉ ባንኩንም፣ ታንኩንም፣ ሜዲያውንም ለኦሮሞዎች አስረክበው ወደ ትግራይ ማምራታቸውና “ሕዝቤ” የሚሉትን የትግራይን ሕዝብ በዋቄዮ-አላህ ባሪያዎች ማጨፍጨፋቸውና ማስራባቸው በጣም ትልቅ ወንጀል ነው! በምድርም በሰማይም ይጠየቁበታል!

ዛሬ፤ በአንድ ዓመት ውስጥ ብቻ አንድ ሚሊየን ልጆቻቸውን የሰውት ክርስቲያን ጽዮናውያን መሆን ነበረባቸው ቁጣቸውን እንዲህ በአደባባይ እያሳዩ ሃገራቸውን ከአህዛቡ የኦሮሞ አገዛዝ መረከብ የነበረባቸው። ለኢትዮጵያ ላባቸውንና ደማቸውን እያፈሰሱ የሚሰውት ክርስቲያኖች ብቻ መሆናቸውን እያየን አይደለምን?! ኢትዮጵያ ሀገሬ ሞኝ ነሽ ተላላ የሞተልሽ ቀርቶ የገደለሽ በላ!

እንግዲህ የዚህ ዓለም ገዢ ጊዜው አጭር እንደሆነ የሚያውቀው ዲያብሎስ ነው። እርሱ ደግሞ ለልጆቹ ኃይል ሰጥቷችዋል። ለጊዜውም ቢሆን፤ ዛሬ ሙስሊሞችና ኦሮሞዎች አንድ ሆነው የቆሙት ጠላቶቻቸውን (ሰሜናውያን ክርስቲያኖችን) በደንብ ስለሚያውቋቸውና እነርሱንም የማጥፋት ተልዕኮ እና ግብ ስላላቸው ነው። ጥላቻ ከፍቅር ባይበልጥም ግን በጣም ከባድ ኃይል ነው!

ከቀናት በፊት ኮንግረስማን ሼርማን “አምስት መቶ ሺህ ጽዮናውያን ሞተዋል” ሲሉ እንደገና በቁጣ እራሴን እንድጠይቅ የተገደድኩት፤ “ለምንድን ነው ጽዮናውያን ቁጣቸውን በየቀኑ፣ በአደባባይ የማያሳዩት? ለምንስ መሥራት የሚገባቸውን ሥራ የማይተገብሩት? ለምንድን ነው ዛሬም እየተለሳለሱ ከገዳዮቻቸው መሀመዳውያን እና ኦሮሞዎች ጋር የሚሞዳሞዱት? ትልቅ ለውጥ መምጣት አለበት እኮ! በዳዮቻቸውን/ጠላቶቻቸውን የሚታገሱበትና እንዳለፉት መቶ ዓመታት ተሸክመዋቸው የሚኖሩበት ግዜ እኮ ከዚህ ሁሉ መስዋዕት በኋል ማክተም አለበት” የሚሉትን ጥያቄዎች ነበር።

አንዳንዶች፤ “ለምንድን ነው ‘አል ነጃስ‘ የተባለው መስጊድ ሲፈርስ ሙስሊሞች እንዳሁኑ ቁጣቸውን ባደባባይ ያላሳዩት?” ብለው በትክክል እንደሚጠይቁት፤ ጠለቅ ብለን ከመረመርነው መልሱን እራሳችን ማግኘት እንችላለን። ለምሳሌ፤ አማራን በሚመለከት በተደጋጋሚ፤ “ተጋሩ በብዛት እስከ አለቁላቸው ድረስ የራሳቸው ብሔር ቢጎዳም ደስተኞች ናቸው” የተባለው አሳዛኝ ክስተት በአምልኮታዊና ርዕዮተዓለማዊ አካሄድ በዋናነት የሚመለከተው ሙስሊሞችን/እስልምናን እና ኦሮሞዎችን ነው። አማራው ለዘመናት አብሮ ከመኖር፣ ጫት፣ ቡና እና ጥንባሆ ከመልመድ የተነሳ ክርስቲያናዊ ሳይሆን የአህዛብን ባሕርይ የያዘ ስለሆነ ነው እንዲህ ያለ ፀረ–ክርስቶሳዊ አቋም ለመያዝ የበቃው። ይህ የውድቀት ምልክት ነው። በግልጽ የሚታይ አሳዛኝ ክስተት ነው።

ሙስሊሞች “በአል–ነጃሽ ጉዳይ ፀጥ ያሉት” እየተካሄደ ያለው ነገር እስልምናን ይጠቅማል ብለው ስለሚያምኑ ነው። ከሟቾች መካከል 99% የሚሆነው ሕዝበ ክርስቲያኑ በመሆኑ ነው። መቶ ሺህ ክርስቲያን ገድለው አንድ ሺህ ሙስሊም ቢያጡ ምንም አይመስላቸውም፣ መቶ ዓብያተክርስቲያናትና ገዳማት አፍርሰው አስር መስጊድ ቢፈርሱም ምንም አይመስላቸውም። በጽዮናውያን ላይ እየተካሄደ ባለው ጂሃድ አረቦች፣ ቱርኮችና ኢራኖች ሳይቀሩ “ድል እየተቀዳጀን ነው!” ብለው በመፈንጠዝ ላይ ናቸው። የሰሞኑና የዛሬው የአዲስ አበባ እስላም ድራማ የዚሁ የመሀመዳውያኑ ድል አድራጊነት አካል ነው። ድኽረ ገጾቻቸውን ማሰስ ብቻ ይህን ያረጋግጥልናል። አክሱም ጽዮን ላይ አንድ ሺህ ክርስቲያኖች የተጨፈጨፉት በሶማሌ እና ቤን አሚር መሀመዳውያን እንዲሁም በመላዋ ትግራይ ገዳማቱና ዓብያተክርስቲያናቱ፣ ሰብሎችና ዛፎች፣ ሆስፒታሎችና ትምህርት ቤቶች የተጨፈጨፉት በአረቦች፣ ቱርኮችና ኢራኖች ድሮኖችም መሆኑን አንርሳ። በትግራይና በመላዋ ኢትዮጵያ እየተካሄደ ያለው የዋቄዮ–አላህ እስላማዊ ጂሃድ ነው።

የሚገርመውና ብዙዎች ያለወሱት አስገራሚ ክስተት፤ በአክሱም ላይ ጭፍጨፋው በተካሄደ በጥቂት ሰዓታት ውስጥ አል ነጃሺ የተባለው መስጊድም እንዲጠቃ መደረጉ ነው። ይህ እንግዲህ በስልት ነው። ልክ አክሱም ላይ ጭፍጨፋው ሲካሄድ፤ ግራኝ አብዮት አህመድና ቱርክ አማካሪዎቹ የመኻል አገር ክርስቲያኑ ተቆጥቶ ለአመጽ ይነሳሳል የሚል ስጋት አድሮባቸው ነው አል–ነጃሽን ለማካካሻ የደበደቡት። የሕዝበ ክርስቲያኑና የቤተ ክህነት ዝምታ እነ ግራኝን በጣም አስገርሟቸዋል፣ አስደስቷቸዋል አሁን ለሚካሄደው ጂሃድም አበረታቷቸዋል። ይህ መስጊድ በክርስቶስ ተቃዋሚ ቱርክ ነው ከጥቂት ዓመታት በፊት የተሠራው። በትግራይ ላይ ጥቃት የደረሰበት ብቸኛው መስጊድም ይህ ብቻ መሆኑን ልብ እንበል። በዚሁ መስጊድ ከተገደሉት መካከልም አብዛኞቹ ለእርዳታ ወደ መስጊዱ አምርተው የነበሩ ክርስቲያን ወገኖቻችን ነበሩ።

ለማንኛውም፤ በተለይ በትግራይ ሕዝበ ክርስቲያን ላይ የተሠራውን ወንጀል ለማረሳሳት ብሎም የለመዱትን የተበዳይነት ካርታ ለመምዘዝ አጀንዳዎችን እየቀያየሩ እንደሚመጡ ማወቅ ግድ ነው። በዳዩ ብዙ በደል ከፈጸመ በኋላ ተበዳይ መስሎ የሚጮኽበት ዘይቤ የኦሮሞዎች እና የሙስሊሞች ነው። የተጋሩ ጩኸት–አልባነት ብዙ ዋጋ ነው እያስከፈላቸው ያለው! በአዲስ አበባ ብቻ እስከ አንድ ሚሊየን ተጋሩዎች ይኖራሉ፤ እስከ ቅርብ ግዜም እስከ ሃምሳ ሺህ የሚሆኑት የኢትዮጵያ መከላከያ አባላት መሆናቸውንና አንዱም በሰላማዊ ሆነ አመጻዊ በሆነ መልክ ለሕዝቡ ሲቆም/ሲታገል አለመታየቱ ያሳዝናል። ኦሮሞዎቹና ሙስሊሞቹ ቢሆኑ ኖሮ አዲስ አበባ እንደ ሻሸመኔ፣ አጣዬና ሞቃዲሾ እስካሁን በእሳት በጋየች ነበር።

❖❖❖[ወደ ዕብራውያን ምዕራፍ ፪፥፲፬፡፲፭]❖❖❖

እንግዲህ ልጆቹ በሥጋና በደም ስለሚካፈሉ፥ እርሱ ደግሞ በሞት ላይ ሥልጣን ያለውን በሞት እንዲሽር፥ ይኸውም ዲያብሎስ ነው፥ በሕይወታቸውም ሁሉ ስለ ሞት ፍርሃት በባርነት ይታሰሩ የነበሩትን ሁሉ ነጻ እንዲያወጣ፥ በሥጋና በደም እንዲሁ ተካፈለ።

❖❖❖[ወደ ሮሜ ሰዎች ምዕራፍ ፲፮፥፳]❖❖❖

“የሰላምም አምላክ ሰይጣንን ከእግራችሁ በታች ፈጥኖ ይቀጠቅጠዋል። የጌታችን የኢየሱስ ክርስቶስ ጸጋ ከእናንተ ጋር ይሁን።”

______________

Muslims Cursing, Mocking Jesus & His Holy Mother, Insulting Christians | ሙስሊሞች ኢየሱስንና ቅድስት እናቱን ሲሳደቡ

______________

Muslims Attack Easter Week Processions in Spain | ሙስሊሞች በእስፔን ውስጥ የሰሙነ ሕማማት ሂደቶችን አጠቁ

💭 Muslim Youths Attack Easter Week Processions in Spain — Pelt Christians with Rocks and Projectiles

😈 የተለመደው የሰይጣናዊው ረመዳን ጂሃድ መሆኑ ነው! መሀመድ ከሲዖል ፊሽካ ነፍቶላቸው ነው። በሃገራችንም የምንጠብቀው ነው!

ባለፈው ሳምንት ላይ ባርሴሎና አቅራቢያ በምትገኘዋ የኤል ቬንድሬል ከተማ(ታራጎና፤ እስፔን)፣ በካቶሊኮቹ ሰሙነ ሕማማት/ቅዱስ ሳምንት ወቅት ከሰሜን አፍሪካ የመጡ መሀመዳውያን ሰፋሪዎች እንደተለመደው በዓሉን በየዕለቱ ለማክበር በወጡት ክርስቲያኖች ላይ ጥቃት ሰንዝሯል። የፖሊስ ምንጮች እንደገለፁት፤ ሁለቱም የታሰሩት የክርስቶስ ተቃዋሚዎች የ፳፬/24 አመት እድሜና የሞሮኮ ዜግነት ያላቸው መሀመዳውያን ናቸው።

ላለፉት ሁለት ዓመታት በኮሮና ሳቢያ በአደባባይ ማክበር ተከልክሎ የነበረው ይህ ዝነኛው የእስፔን ሰሙነ ሕማማት ወይንም የቅዱስ ሳምንት በየዓመቱ በሚሊየን የሚቆጠሩ ቱሪስቶችን ሳይቀር ከየአቅጣጫው በመሳብ የሚታወቀው ክብረ በዓል በካቶሊክ ክርስቲያኖች ዘንድ በታላቅ ስሜት ዘንድሮም ተከብሮ ውሏል። በርካታ ከተሞችና መንደሮች ሰሙነ ሕማማትን/የቅዱስ ሳምንትን በየጎዳናዎችና አደባባዮች ነው በታላቅ ድምቀት የሚያከብሩት። በተለያዩ ጉዞዎችና በዓላት ደረጃዎችን ወይም ዙፋኖችን፣ መስቀሎችን፣ የጌታችንንና የእመቤታችንን ስዕሎችንና ከባባድ ሐውልቶችን፤ ልክ እንደኛ ጥምቀት ከተራ ታቦታት፤ ለረጅም ርቀት በመሸከም ተመስጠው ይጓዛሉ/ይንቀሳቀሳሉ።

ይህ ወቅት በደቡባዊው እስፔን በአንዳሉሲያ በከበሮ እና ጥሩምባ የታጀበ በጣም ደማቅ ክብረ በዓል ነው። በቀንም በሌሊትም ጎዳናዎች በከበሮና ጥሩምባ የታጀቡ ዜማዎችን፣ የአበቦች ቀለም እና የቅዱሳን ስዕሎች፣ ቅርፃቅርፆችና ኃውልቶች ጥበብ የሚቀላቀሉባቸው ቦታዎች ይሆናሉ፣ በዚህም ስሜትን የሚነካ ምስል ይፈጥራል። በጣም ዝነኛው የሴቪያ ከተማ የቅዱስ ሳምንት አከባበር ነው። እኔ ብዙ ጊዜ ይህን ክብረ በዓል በቦታው ተገኝቼ ለመታዘብ ዕድሉ ነበረኝ። እጅግ በጣም የሚመስጥና የሚያነቃቃ ክብረ በዓል ነው። ይህን ደግሞ ከፊሉን የደቡብ እስፔይን ክርስቲያን ሕዝብ ለሰባት መቶ ዓመታት ያህል በእስልምና ባርነት ቀንበር አስረውት የነበሩት መሀመዳውያኑ የክርስቶስ ተቃዋሚዎች በጣም ነው የሚቃወሙት። ግዜና አጋጣሚ ባገኙ ቁጥርና መሀመድ ከሲዖል ሆኖ ፊሽካ ሲነፋላቸው የተለመደውን ይህን መሰሉን ጽንፈኛ ተግባር በመላው ዓለም ይፈጽማሉ። ይህ ሰሞኑን ከአዲስ አበባ እስከ ኢየሩሳሌም፣ ስዊደን፣ እስፔንና ሩሲያ/ዩክሬይን ድረስ የሚታየን የረመዳን ጂሃድ ሆን ተብሎ ነው በሑዳዴ ጾም ቀናት የሚካሄደው። ዘንድሮ የሑዳዴ ጾምና የአይሁዶች ፓሻ/ፋሲካ እንዲሁም ሉሲፈራዊው የእስልምና ረመዳን በአንድ ሰሞን ነው እየዋሉ ያሉት። በየአሥር ዓመቱ በአንድ ላይ ይውላሉ። ይህ ደግሞ ለአውሬው ጭንብሉን ይገልጥ ዘንድ ጥሩ አጋጣሚ ፈጥሮለታል።

With Easter processions cancelled for the past two years due to the coronavirus pandemic, Spain’s colourful Holy Week marches make their eagerly awaited return to the streets. The holiday, which runs until Easter Day on April 17, is a time when huge crowds traditionally gather to watch the elaborate processions in this deeply Catholic country. In the southern city of Seville, locals prepare to watch the religious festivities.

A group of Muslim migrants from a local shelter pelted Christians with rocks and projectiles at an Easter procession in Granada, Spain during Holy Week.

This is not the first time this has happened. On Palm Sunday, a group of North Africans had tried to attack the Easter procession in El Vendrell (Tarragona).

A group of unaccompanied minor refugees from the Bermúdez de Castro hostel in Granada disrupted the Catholic procession in the early hours of Holy Thursday morning (…) Fortunately, the quick intervention of the police prevented serious incidents.

Total outrage in Granada. The procession had been on the road for about an hour and a half, and as it went down the Cuesta del Chapiz, a large number of objects began to rain down on those present. All of these projectiles came from the migrant shelter mentioned above, as several sources confirmed.

The president of Vox Granada, Onofre Miralles, condemned the events through his networks: “Yesterday I had the honour of accompanying the procession. I was informed that objects were thrown at the procession from the reception centre for underage migrants. They are directed against our culture and our tradition. I demand action on the part of the Region of Andalusia”.

This is the umpteenth attack on a Catholic procession during Holy Week. It is not the first incident and unfortunately it will not be the last. Last Sunday, a group of North Africans had tried to attack the Easter procession in El Vendrell (Tarragona).

______________

የረመዳን ጂሃድ በአዲስ አበባ | በየካ ትምህርት ቤት ውስጥ ሙስሊሞች አመጹ

👉 ገብርኤል 👉 ማርያም 😇 ኡራኤል 👉 ጊዮርጊስ 👉 ተክለ ሐይማኖት 👉 ዮሴፍ 👉 መድኃኔ ዓለም

☆ በየካ ክፍለ ከተማ አባዶ ሁለተኛ ድረጃ ትምህርት ቤት ውስጥ የክርስቶስ ተቃዋሚዎቹ ሙስሊሞች “ለጥቁሩ ድንጋይ ካልሰገድን” ብለው ወጡ። ይህን ጣዖታዊ ሥነ ሥርዓት በመቃወም የወጡት የእስልምና ተቃዋሚዎች ከሙስሊሞቹ ግጭት ፈጥረዋል።

☆ ቀስ በቀስ እንቁላል በእግሩ ይሄዳል ☆

❖ “ስለ ጽዮን ዝም አንልም“፤ አሉን ቃኤላውያኑ ከሃዲዎች!

ፋሺስቱ የኦሮሞ አገዛዝ በአክሱም ጽዮናውያን ላይ የዘር ማጥፋት ጦርነቱን ከፈተ። ከሃዲዎቹም ጦርነቱን ደገፉት! አይ እናንተ ግብዞች ጻፎችና ፈሪሳውያን ፥ አክሱም ጽዮንን በክርስቶስ ተቃዋሚዎቹ አረቦች፣ ቱርኮች፣ ኢራኖች፣ ሶማሌ እና ቤን አሚር እስማኤላውያን ያስደፈራችሁ ወቅት ሁላችሁም አብቅቶላቸዋል፤ አሁን አንገታችሁን ለመሀመዳውያኑ ሰይፍ አዘጋጁ!

____________

ዛሬስ ምነው እንዲህ ያለ ሰልፍ መጥራት አቃታችሁ? ከተዋሕዶ ትግራዋይ፤ ሙስሊም አማራ በልጦባችሁ?

👉 ገብርኤል 😇 ማርያም 👉 ኡራኤል 👉 ጊዮርጊስ 👉 ተክለ ሐይማኖት 👉 ዮሴፍ 👉 መድኃኔ ዓለም

➡ አዲስ አበባ ከዘጠኝ ዓመታት በፊት፤ ከመለስ ዜናዊ ግድያ በዓመቱ፤ እሁድ፤ ግንቦት ፳፭/25 ፥ ፳፻፭/ 2005 ዓ.ም

ሰማያዊ ፓርቲ ለሙስሊሞች ድጋፍ ለመስጠት በጠራው ሰላማዊ ሰልፍ ላይ በብዙ መቶ ሺህ የሚቆጠሩ ተሳታፊዎች ተገኝተው ነበር።

➡ Peaceful demonstration organized by Semayawi (Blue) Party in Addis Ababa , Ethiopia. June 2 , 2013

👉 ያኔ የተቃውሞ ሰልፍ እንዲህ ይፈቀድ ነበርን? ዋው!

👉 ያኔ ከዛሬው በጣም የተሻለ ነፃነትና ሰላም ነበር ማለት ነው?

👉 ሕወሓቶች ያኔ ለተጋሩ ብቻ ነበርን ነፃነቱን፣ እድገቱንና ብልጽግናውን ነፍገዋቸው የነበረው?

💭 ታዲያ፤ የምናከብርዎ ኢንጂነር ይልቃልና ሌሎቻችሁ “ኢትዮጵያውያን” ሆይ፤ ዛሬ አገራችን አይታው የማታውቀው ዓይነት ግፍና ወንጀል ለ፲፭ ወራት ያህል በትግራይ ሲፈጸም፤ እንዴት ነው አንዴም ይህን መሰል ሰልፍ መጥራት የተሳናችሁ? እንዲያውም ከፍተኛ አመጽ መቀስቀስና የአራት ኪሎውን ፒኮክ ማቃጠል እኮ ነበረባችሁ! እውነት ከተዋሕዶ ትግራዋይ ሙስሊም አማራ በልጦባችሁ? ወይንስ የማናውቀው ሌላ ምስጢር አለ?

_____________

ጀግናው እንግሊዛዊ ክርስቲያን| ክርስቲያን ኢትዮጵያ ያኔ ለመሀመዳውያን ጥገኝነት መስጠቷ ታሪካዊ ስሕተት ነበር

ጠያቂው፦ “የኢትዮጵያ ንጉሥ እስልምናን ተቀብሏል” የሚል ነገር ሰምቼ ነበር፤ ምን ያህል እውነት ነው?

❖ ቦብ፦ ይህ ውሸት ነው፤ ሙስሊሞች ሁልጊዜ ስለ ታሪክ መቅጠፍ ይወዳሉ፤ ይህ ውሸት እንደሆነ እርግጠኛ ነኝ። ሃቁ ግን ሙስሊሞች ብዙ ጊዜ ታሪክን ከልሰው ይጽፋሉ። (ልክ እንደ ዋቄዮ-አላህ ልጆች)

❖ ቦብ፤ “ልብ በሉ፦ በደቡብ ሱዳን ሙስሊም አረቦች ነበሩ 2ሚሊየን አፍሪካውያን ክርስቲያኖችን የጨፈጨፉት፤ ክርስቲያኖችን አረብ ለማድረግ በ ፲፰/18ዓመት ውስጥ ብቻ ሁለት ሚሊየን ደቡብ ሱዳናውያን ተገድለዋል።

አፍሪቃውያን ክርስቲያኖች አረብ መሆን አንፈልግም በማለታቸው ደቡብ ሱዳን ተገንጥላ ዛሬ ነፃ ሃገር ልትሆን በቅታለች።

ሁለት ሚሊየን ክርስቲያኖች በመሀመዳውያን መጨፍጨፋቸውን እናንት ለአፍሪካ እንታገላለን የምትሉ ግብዞች እኮ አታውቁትም፤ አይደል!? እነዚህ ክርስቲያኖች እንዲጨፈጨፉ የእስልምና አስተምህሮና ልምድ በግልጽ ይናገራሉ።

ነጮች ከመቶ ዓመታት በፊት በሠሩት ግፍ ዛሬም ትወቅሷችዋላችሁ፤ አረቦች በአፍሪቃውያን ላይ ዛሬም እየፈጸሙት ስላለው አሰቃቂ ግፍ ግን ጸጥ ብላችኋል፤ ቦኮ ሃራምና የሙስሊም ፉላኒ ነገድ የናይጄሪያ ክርስቲያኖችን እየጨፈጨፏቸው ነው፤ ግን ስለዚህ ጉዳይ ምንም አትናገሩም።

እነዚህ ሙስሊሞች አፍሪካውያን ክርስቲያኖችን እየገደሏቸው ነው እኮ! ስለዚህ በኢትዮጵያና በመላው አፍሪካ ያላችሁ ክርስቲያኖች ተባበሩ፤ በአንድ ላይ ሥሩ።

እስልምና እና መሀመዳውያን ሙስሊም ባልሆኑ ማህበረሰቦችን ላይ የሚፈጽሙትን ግፍ የሚያሳዩ በቂ እስላማዊ ምንጮች አሉ (ቁርአን፣ አሃዲት፣ ታፍሲር ወዘተ)።

ክርስትና ከእስልምና በጣም ይለያል፤ ክርስትና አንድን ሰውና ማሕበረሰብ የተሻለ ሰውና ማሕበረሰብ እንዲሆኑ ስለሚያደርጋቸው፤ ኢትዮጵያዊውን ወይም ፉላኒውን አረብ ማድረግ ሳይሆን የተሻለ

ኢትዮጵያዊ ወይም ፉላኒ እንዲሆን ይረዳቸዋል፤ በጎውን ማንነታቸውን በይበልጥ እንዲያዳብሩ ይረዳቸዋል።

ክርስትና ባሕሎችንና ቋንቋዎችን የማጥፋት ተልዕኮ የለውም ስለዚህ ወንጌልን በመቀበል ክርስቲያን የሆኑ ማሕበረሰቦች ቋንቋቸውን እና ባሕላቸውን ጠብቀውና አዳብረው ይኖራሉ።

ክርስትና ጨለማውን የሚያጋልጥ ብርሃን ነው፣ ክርስትና የአንድን ባሕል ጎጂ ክፍል በማስወገድ ጥሩውና በጎው ጎን ጎልቶ እንዲወጣ ያደርጋል። ምክኒያቱም የክርስትና እምነት የሕግ ሥርዓት የለውምና ነው፤ የክርስትና እምነት የሰውን ልብ የሚቀይር የእሴቶች ሥርዓት ስላለው፡ በአካባቢው ባህል ውስጥ በቀላሉ ይገለጻል።

አረብ ሙስሊሞች በተቃራኒው መሀመድን ሙሉ በሙሉ መኮረጅ ስለሚጠበቅባቸው፤ ወደ ሌላ ሃገር ሲጓዙ

የመሀመድን ነገሮች ሁሉ የማንጸባረቅ ግዴታ አለባቸው።

ስለዚህ እስልምና የበላይነቱን በያዘባቸው ሃገራት፤ አረብ ያልሆኑ ሕዝቦች ባሕላቸውን፣ ቋንቋቸውን፣ ሃይማኖታቸውንና ሁለመናቸውን እንዲያጡ ይገደዳሉ።

አሹሮች፣ ኮፕቶች፣ ኑቢያውያን፣ ለዚህ ምሳሌዎች ናቸው አረቦች በግብጽና ሱዳን ኑቢያውያን በሚኖሩበት አካባቢ ግድቦችን በመስራት የኑቢያውያን ስልጣኔ ተጠራርጎ እንዲጠፋ ለማድረግ በቅተዋል።

ለኑቢያውያን ማንነትና መብት የምትታገለዋ ሱዳናዊት ለመሰደድ ተገዳለች፤ ምክኒያቱም አረብ መሆን ስላልፈለገች ነው፤ እስልምና እና አረብ መሆን አብረው ነው የሚጓዙት።

በግብጽና በኢትዮጵያ የአገሬው ተወላጅ ቤተክርስቲያን መዳበሯ ለዚህ በቂ ማስረጃ ነው፤ በግብጽና ኢትዮጵያ

አፍሪቃውያን ፓትርያርኮች፣ ጳጳሳትና የቤተክርስቲያን ምሁራን አሉ፤ በኒቂያ ጉባኤ ኦሮቶዶክስን በመከላከልና የአርዮስን ክህደት ለመቃወም ተጠርተው የነበሩ ብዙ አፍሪቃውያን ነበሩ።

መነኩሴነት ከአፍሪቃ/ ከግብጽ ነው የጀመረው እኛ አውሮፓውያን መንኩሴነትንና መንፈሳዊነትን የተቀበልነው ከአፍሪቃ ነው፤ ይህም ጥሩ ነገር ነው። ምክኒያቱም በቤተክርስቲያን የጋራ መግባባት ስለማምን ነው፣ ክርስትና ሁሉንም ብሔር የሚያቅፍ እምነት ስለሆነ ነው፤ የትኛውንም ሕዝብ ርስት ለመጋራት ፈቃደኞች ስለሆንን ነው፤ ክርስቲያን ሲኮን ሁሉም በጌታ አንድ ነውና ነው፤ ክርስቲያኖች ይህን እውነታ እንደገና ማግኘት ይኖርባቸዋል።

የአንግሎ-ሳክሰን ክርስቲያኖች ከሌሎች ብሔሮች ጋር ለሺህ ዓመታት አብረው ይሠሩ ነበር፤ ስለዚህ ነጭ ዘውገኞች እኔን በነጭነቴ ከጥቁር ወይም እስያውያን ክርስቲያኖች የመነጠል መብት የላችሁም።

ዘረኛ ከሆነ ብሔርተኛ ነጭ አፍሪቃዊውን ወይም እስያዊውን ክርስቲያን እመርጣለሁ። ከነጭ ብሔርተኛ ይልቅ ለኢትዮጵያዊው ክርስቲያን የሰላምታ እጄን መስጠት እወዳለሁ።

ክርስትና የአንድን ማሕበረሰብ መጥፎ ጎን በማስወገድ ጥሩውና በጎው ጎን ጎልቶ እንዲወጣ ስለሚያደርግ

ለአፍሪቃ የሚበጀው ክርስትና ብቻ ነው።

እስልምና ግን ሕዝብን አረብ የማድረጊያ መሳሪያ ነው፤ እስኪ ይታያችሁ፤ አንዲት ሴት ኒቃብ ለብሳ የአፍሪቃ ጫካ ውስጥ ስትንጎራደድ፤ ክርስትና ግን ይህን አያስገድድም።

በእስላም ካሊፋት የግብጽ ክርስቲያኖች ክፉኛ ተሰቃይተው ነበር፤ ዓብያተ ክርስቲያናቱን ያፈራርሱባቸውና ያበላሹባቸው ነበር፣ ክርስቲያኖች ክብረ በዓላቸውን መንገድ ላይ ማክበር ይከለከሉ ነበር፣ የቤተክርስቲያን ደወል መደወል ክልክል ነበር፣ ከመስጊድ ጎን ቤተክርስቲያን መስራት አይፈቀድላቸውም ነበር፣ ቤተክርስቲያን

ለማደስ እንኳን የካሊፉን ፈቃድ መጠየቅ ነበረባቸው፤ በዚህም ብዙ ዓብያተ ክርስቲያናት ፈራርሰው እንዲጠፉ ተደርጓል። ክርስቲያኖች ከከተማ ውጭ ቤተ ክርስቲያን እንዲሠሩ ተገድደዋል። ዓብያተ ክርስቲያናቱ በሮቻቸውን በዋና ዋና መንገዶች በኩል እንዳይከፍቱ ተደርገዋል። ፀሎት እና ቅዳሴአቸው በሙስሊሞች ዘንድ እንዳይሰሙ።

ሙስሊሞች ክርስቲያኖችን መንገድ ላይ ካገኟቸው ወደ ጠባቡ መንገድና ወደ ገደል እንዲሄዱ ይገፏቸው ነበር፤ መለዮ እንዲለብሱና ቢጫ ቀበቶም እንዲያስሩ አዘዋቸው ነበር። ክርስቲያኖች ፈረስ ላይ መውጣት ሰልማይፈቀድላቸው አህያ ብቻ ነበር የሚጋልቡት፣ ጎራዴ ነገር መያዝም አይፈቀድላቸውም ነበር።

በዚህ መልክ ነበር አረብ ሙስሊሞች ክርስትናን በሰሜን አፍሪቃ ለማጥፋትና የግብጽን ክርስትናም ለመጉዳት የበቁት።

እናንተ ጥቁር ብሔርተኞች ሙስሊም ወንበዴዎችን ፈርታችሁ ስለዚህ አስከፊ ታሪክ ከማውራት ተቆጥባችኋል፤ አፍሪቃዊ ማንነታችሁን እንደገና ማግኘት ከፈለጋችሁ ስለዚህ ታሪክ ማውራት ይገባችኋል፤ መጤ ስላልሆነውና አፍሪቃዊ ስለሆነው ክርስቲያን ታሪክ ማወቅ ይኖርባችኋል።

ከአርሜኒያ ጎን በአለም የመጀመሪያው ክርስቲያን መንግስት የተመሠረተው በኢትዮጵያ ነበር። ጥቁር ኢትዮጵያ ክርስቲያኖች ነበሩ በክርስቲያናዊ ደግነታቸው፣ እንግዳ ተቀባይነታቸውና ፍትህ አፍቃሪነታቸው

ለመጀመሪያዎቹ ሙስሊሞች ጥገኝነት የሰጧቸው። ነገር ግን ይህ ትልቅ ታሪካዊ ስህተት ነበር።

አዎ! መሀመድ ተከታዮቹን ወደ ኢትዮጵያ ነበር የላካቸው፤ ከመሀመድ አጋሮች አንዱ (የመሀመድ የአክስቱ ልጅና የሚስቱ ወንድም ኡቤይዱላህ ኢብንጃሽ) በኢትዮጵያ ተጠምቆ ክርስትናን ተቀብሏል።

☆ ጠያቂው፦ “የኢትዮጵያ ንጉሥ እስልምናን ተቀብሏል” የሚል ነገር ሰምቼ ነበር፤ ምን ያህል እውነት ነው?

ቦብ፦ ይህ ውሸት ነው፤ ሙስሊሞች ሁልጊዜ ስለ ታሪክ መቅጠፍ ይወዳሉ፤ ይህ ውሸት እንደሆነ እርግጠኛ ነኝ። ሃቁ ግን ሙስሊሞች ብዙ ጊዜ ታሪክን ከልሰው ይጽፋሉ። (ልክ እንደ ዋቄዮ-አላህ ልጆች)

ሙስሊሞች ፫፻/300 ዓመት ስለቆየው ስለ አውሮፓውያን የባርነት ንግድ (ይህ ትክክል ተገቢ አለመሆኑን እቀበላለሁ) ብዙ ይለፍፋሉ፤ እስልምና ለ1400 ዓመታት እያካሄደ ስላለው የባርነት ንግድ ግን ጸጥ ያላሉ።

በዚህ ዘመን እንኳን ባሪያ ህፃን ለመግዛት ወደ ሙስሊሞቹ ካርቱም ሱዳን፣ ቻድና፣ ማውሪታኒያ ይጓዛሉ።

ሰዎች፣ ታሪካችሁን አጥኑ፤ ሂዱና ኮፕቶችና ኢትዮጵያውያን ክርስቲያኖችን ስለ ታሪካቸውና እንዴት እንደሚኖሩ አነጋግሯቸው፤ የነጮችን ክርስትና እንድትክተል አልሻም፤ የጥቁር ኢትዮጵያውያንን ክርስትና እና የያዙትን እውነት ተከተሉ።

በ፲፭ ኛው ክፍለዘመን የፖርቱጋሎች ክርስቲያን ሠራዊት ከኢትዮጵያ ክርስቲያን ወገኖቹ ጋር በመሰለፍ ወራሪ እስላሞችን ድል ነስተዋቸዋል። ለአፍሪቃውያን እውነተኛው የክርስቲያን መንፈሳዊነት ያለው እዚያ ነው።

ፖርቱጋሎቹ ከኢትዮጵያ ወንድሞቹ እና እህቶቹ ጋር አብረው ሲሰለፉ በክርስቲያናዊ ወንድማማችነት መንፈስ ነበር። በዚያ ዘመን በክርስቲያኖች ዘንድ ዘርና የቆዳ ቀለም ምንም ዓይነት ሚና አልተጫወቱም።

________________

ብሪታኒያውያን | አይሁድ እና ክርስቲያን ኢትዮጵያውያን ይምጡ፤ ሙስሊሞች ግን አይምጡብን

💭ጀግናው ክርስቲያን ቦብ ከአንድ እንግሊዛዊ ብሔርተኛ ጋር በለንደኑ ሃይድ ፓርክ

👉 የቦብ ሃሳብ በጥቂቱ፦

❖ አንድ ሕዝብ አኗኗሩን በክርስቶስ ላይ ካልመሠረተና እንደ ክርስቲያን መኖር ያለበትን ሕይወት ካልኖረ በውስጡ ባዶ ስለሚሆን ከምድር ተጠርጎ ቢጠፋ ብዙም ሊያሳስብን አይገባም።

❖ ብሪታናውያን ከክርስቲያናዊ ህይወት በመራቃቸው ከዚህ ምድር ተጠርገው ቢሄዱ እንባ አላነባላቸውም፤

መንፈሳዊ ሞት ስጋዊ ሞትንም ያስከትላልና ነው።

❖ የሀገር መሰረቱ ቤተሰብ ነው። የትውልድ ምሰሶው ቤተሰብ ነው። ይህ የማህበረሰብ መሰረት ጠንካራ ሲሆን ጠንካራ ሀገር መፍጠር ይቻላል። ይህ የማህበረሰብ መሰረት ሲናጋ የሀገር ህልውና አደጋ ውስጥ ይገባል።

የክርስቲያናዊ ቤተሰብ የቤት ራስ ኢየሱስ ክርስቶስ ነው፡፡ ክርስቶስ የሌለበት ሕይወት ባዶ ነው፡፡ ያለ ክርስቶስ አንዳች ልናደርግ አንችልም፡፡ ሕይወት ያለ ክርስቶስ ሞት ነው፡፡ ሠላምና እውነተኛ መንገድም እርሱ ብቻ ነው፡፡ (ኤፌ.፮፥፲)፣ (ዮሐ.፲፬፥፮)፡፡ ያለ ክርስቶስ ክርስትና የለም፡፡ እርሱ የሌለበት ትዳር፣ ቤትና ኑሮ ትርጉም የለውም፡፡ የመልካም ቤተሰባዊ ሕይወት መሰረቱ ክርስቶስ ነው፡፡ ክርስቶስን መሰረት ያላደረገ ትዳርና ጎጆ ውጤቱ ጭቅጭቅ፣ ሁከት፣ስቃይ፣ መለያየትና አድመኝነት ነው፡፡ ክርስቶስን ራስ ያላደረ ቤተሰባዊ ሕይወት ጅራት (ኋለኛ) ነው የሚሆነው፡፡ ክርስቶስን ራስ ያደረገ ቤተሰባዊ ሕይወት የመፈቃቀር፣ የደስታ፣ የሠላም የተስፋና የእምነት ምንጭ ነው፡፡

❖ እንግሊዞች ክርስቲያናዊ ማንነታቸውን ክደዋል፣ ቤተሰባዊ አኗኗራቸውን እየተውና ልጆችንም ከመውልድ እየተቆጠቡ ስለሆነ እንደ ሕዝብ እየሞቱ ቢያልቁ አያስገርመኝም።

❖ ክርስትና የሞራል መምሪያ እምነት ብቻ አየደለም ለመንፈሳዊ ሕይወት ትልቅ ቦታ ያለው ሃይማኖት እንጂ።

❖ ዘረኞችና የዘውግ ብሔርተኞች ግን የክርስትና ጠላቶች ስለሆኑ መንፈሳዊውን ክርስትናን ለመሸርሸር ሲሉ ክርስትናን የባሕል፣ የወግና የበዓላት ባሕርይ ብቻ ይዞ እንዲጓዝ ይሻሉ ፥ ይህ ክርስትና አይደለም።

❖ የዘውግ ብሔርተኞች ዋንኛው ችግራቸው በጥላቻ የተሞሉ መሆናቸው ነው። አንድ ብሔር በራሱ ብቻ መኩራራት የሚጀመር ከሆነ ሌሎች ብሔሮችን በቀላሉ ወደ መጥላት ያመራል፤ ይህም ከክርስትና አስተምህሮ ጋር እንዲጻረር ያደርገዋል። ክርስትና ሁሉንም ብሔሮች የሚያቅፍ በክርስቶስ ሁሉም አንድ የሚሆኑበት እምነት ነውና።

👉 ብሔርተኛው፦

☆ የዘር ጥላቻ ጉዳይ አይደለም፤ እኔ ለምሳሌ ሶማሌዎችን አልወዳቸውም፤ ግን ይህ ዘረኛ በመሆኔ ሳይሆን በእነርሱ ዘንድ የማየው ነገር ከእኔ አኗኗር ጋር ስለማይጣጣም ነው

ቦብ፦ እሺ፡ ኢትዮጵያውያንስ?

👉 ብሔርተኛው፦

☆ ከአይሁድ እና ክርስቲያን ኢትዮጵያውያን ጋር ምንም ችግር የለኝም እዚህ መጥተው ቢሰፍሩ አልቃወምም፤ የኢትዮጵያ ሙስሊሞች ግን ወደ ብሪታኒያ መጥተው እንዲሠፍሩ አልሻም።

👉 ቦብ፦

ስለዚህ ያንተ ችግር/ ጉዳይ ብሔር-ተኮር ሳይሆን እምነትና ሃይማኖት-ተኮር ነው ማለት ነው። አዎ! ስለዚህ ችግሩ፤ አንዳንድ ብሔሮች አብረው መኖር አይችሉም ሳይሆን ፥ አንዳንድ እምነቶች ጎን ለጎን አብረው መኖር አይችሉም ፥ በዚህ እኔም እስማማለሁ።

😈 የዲያብሎስ መንግስታዊ ሕግ የ “መቀላቀል” ሕግ ሲሆን ✞ የእግዚአብሔር መንግስታዊ ሕግ ደግሞ የ “መለየት” ሕግ ነው። ምኒልክም የዛሬዋን የአብዛኛውን የዚህ ከንቱ ትውልድ ኢትዮጵያ የመሰረቷት በመቀላቀል ሕግ ነው። የእግዚአብሔርን ጥሪ ተቀብለን ስንወጣ የምናመልጥባት ስፍራ ጭምር ትድናለች፡፡ የሚጠፉትን የምናድነው በመደባለቅ ሳይሆን ጥሪውን ተቀብለን ለእግዚአብሔር በመለየት ነው፡፡

❖[ኦሪት ዘዳግም ምዕራፍ ፳፪፥፲]❖

“በበሬና በአህያ በአንድነት አትረስ።”

❖[መጽሐፈ ዕዝራ ምዕራፍ ፱፲፤፲፩፤፲፪]❖

“አሁንስ አምላካችን ሆይ። ትወርሱአት ዘንድ የምትገቡባት ምድር በምድር አሕዛብ ርኵሰት ረክሳለች፥ ከዳር እስከ ዳርም ድረስ ከርኵሰታቸው ከጸያፍ ሥራቸውም ተሞልታለች፤ አሁንም ትበረቱ ዘንድ፥ የምድሩንም ፍሬ ትበሉ ዘንድ፥ ለዘላለም ለልጆቻችሁ ታወርሱአት ዘንድ ሴቶች ልጆቻችሁን ለልጆቻቸው አትስጡ፥ ሴቶች ልጆቻቸውንም ለልጆቻችሁ አትውሰዱ፥ ሰላማቸውንና ደኅንነታቸውንም ለዘላለም አትሹ ብለህ በባሪያዎችህ በነቢያት ያዘዝኸውን ትእዛዝ ትተናልና ከዚህ በኋላ ምን እንላለን?”

❖[ትንቢተ ዳንኤል ምዕራፍ ፪፥፵፫]❖

“ብረቱም ከሸክላው ጋር ተደባልቆ እንዳየህ፥ እንዲሁ ከሰው ዘር ጋር ይደባለቃሉ፤ ነገር ግን ብረት ከሸክላ ጋር እንደማይጣበቅ፥ እንዲሁ እርስ በርሳቸው አይጣበቁም።”

❖[፪ኛ ወደ ቆሮንቶስ ሰዎች ምዕራፍ ፯፥፩]❖

እንግዲህ፥ ወዳጆች ሆይ፥ የዚህ ተስፋ ቃል ካለን፥ በእግዚአብሔር ፍርሃት ቅድስናን ፍጹም እያደረግን ሥጋንና መንፈስን ከሚያረክስ ሁሉ ራሳችንን እናንጻ።

❖[፪ኛ ወደ ቆሮንቶስ ሰዎች ምዕራፍ ፮፥፲፬]❖

ከማያምኑ ጋር በማይመች አካሄድ አትጠመዱ፤ ጽድቅ ከዓመፅ ጋር ምን ተካፋይነት አለውና? ብርሃንም ከጨለማ ጋር ምን ኅብረት አለው?

_______________

Why Muslims Love to Visit The Monastery of St. George The Great Martyr

👉 ገብርኤል 👉 ማርያም 👉 ኡራኤል 😇 ጊዮርጊስ 👉 ተክለ ሐይማኖት 👉 ዮሴፍ 👉መድኃኔ ዓለም

ሙስሊሞች የታላቁ ሰማዕት ቅዱስ ጊዮርጊስን ገዳም መጎብኘት ለምን እንደሚወዱ

✞ ቅዱስ ጊዮርጊስ እና ሙስሊሞች ☪

✞ ST. GEORGE AND THE MUSLIMS ☪

💭 ማሳሰቢያ፡– እነዚህና መሰል ተአምራትና ስሜቶች የእስልምናን የውሸት ሃይማኖትም ሆነ አንዳንድ ቱርኮች በክርስቲያኖች ላይ የፈጸሙትን አስከፊ ድርጊት የሚያረጋግጡ አይደሉም፤ ነገር ግን አንዳንድ ተራ ሙስሊሞች ለክርስቶስ እና ለቅዱሳኑ ያላቸውን እምነትና ፍቅር እንጂ። በተመሳሳይ፣ ክርስቶስ በእስራኤል እንኳ ያላገኘውን ትልቅ እምነት ነው በሮማውያን መቶ አለቃ ዘንድ ያገኘው[ማቴዎስ ፰፥፲]። እና ብዙውን ጊዜ፣ ይህ የመንፈስ ቅዱስ መገኘት፣ በፍቅር, የኦርቶዶክስ ያልሆኑ አካላትን ለመፈወስ ብቻ ሳይሆን፤ በይበልጥም ነፍሳትን ለመፈወስ፣ ብዙዎች በኋላ ብርሃኑን ተቀብለው በኦርቶዶክሶች ይጠመቃሉ። ሁላችንም እንድንዳን እና እውነትን ወደ ማወቅ እንድንደርስ ክርስቶስ ለሁላችንም ለንስሐ ያብቃን። ፅዋ ተሸካሚው ቅዱስ ጊዮርጊስ ስለ ሁላችን ይማልድልን፤ ይርዳን! ኣሜን።

💭 ምንም እንኳን የኦርቶዶክስ ክርስቲያኖች በቱርኮች ብዙ መከራን ተቋቁመው የቆዩ ቢሆንም በቱርክ ከሙስሊም ቤተሰቦች የተወለዱ ቅዱስ ጊዮርጊስን በጣም የሚያከብሩ እና የሚያደንቁ እንዲሁም እንዲረዳቸው የሚለምኑት ብዙ ሙስሊሞች አሉ።

💭 እናም የቀድሞው ሙስሊም-ሳራሲን እንዲህ አለ፡-“ጌታ እና አባት ሆይ፣ ይቅር በለኝ፣ ግን ክርስቶስን ለማየት ምኞት እና ፍላጎት አለኝ። ይህን እንዴት ማድረግ እችላለሁ?” ፤ ካህኑም “ክርስቶስን ማየት ከፈለግህ ወደ የወንድምህ ልጅ ሄደህ ክርስቶስን ስበክለት። የሙስሊም-ሳራሲኖችን እና የሐሰተኛ ነቢያቸውን መሐመድን እምነት እስልምናንስደብ እና ኮንን፤ እናም የክርስቲያኖችን እውነተኛ እምነት ያለ ፍርሃት በትክክል በመስበክ ክርስቶስን ታያለህ። …

“በመሆኑም ቅዱስ ጊዮርጊስ በሺዎች ለሚቆጠሩ ኢ–አማንያን፣ ክርስቲያኖች፣ አይሁዶች እና በተለይም ሙስሊሞች በማንኛውም መንገድ ወደ ደሴቲቱ መጥተው ታማታ (ስእለታቸውን) በማምጣት በቅዱሱ ፊት የሚያቀርቡበት የአምልኮ ስፍራ ሆኗል። ተስፋቸውን በእርሱ ላይ ያድርጋሉ። ቅዱሱም እንደማይፈርድ እና ለእያንዳንዱ ታማኝ ሰው‘ፈውስን እንደሚሰጥ‘ ያሳያል።“

💭 Note: These and similar miracles and sentiments do not at all vindicate the false religion of Islam, nor the terrible actions of some Turks against Christians, but the faith and love of some simple Muslims towards Christ and His Saints. Similarly, Christ found in the Roman Centurion greater faith than any in Israel (Matthew 8:10). And often, this presence of the Holy Spirit, out of love not only acts to heal the bodies of non-Orthodox, but more crucially the souls, as many later embrace the light and are baptized Orthodox. May Christ grant us all repentance, that we all may be saved, and come to the knowledge of the Truth. St. George the Trophy-bearer, intercede for us all and help us! Amen.

💭 And the former Muslim-Saracen said: “Forgive me, Master and Father, but I want and have a desire to see Christ. How can I do that?” And the priest said: “If you wish to see Christ go to your nephew and preach Christ to him. Curse and anathematize the faith of the Muslim-Saracens and their false prophet Muhammad and preach correctly the true faith of the Christians without fear, and thus you will see Christ.” …

“Thus, St. George has become a place of worship for thousands of atheists, Christians, Jews, and especially Muslims, who with every means come to the island and bring their tamata (vows), and place them before the Saint, as they place their hopes in him. And the Saint shows that he does not judge and ‘imparts healing’ to every faithful person.”

And the former Muslim-Saracen said: “Forgive me, Master and Father, but I want and have a desire to see Christ. How can I do that?” And the priest said: “If you wish to see Christ go to your nephew and preach Christ to him. Curse and anathematize the faith of the Muslim-Saracens and their false prophet Muhammad and preach correctly the true faith of the Christians without fear, and thus you will see Christ.”

Although Orthodox Christians have endured much suffering at the hands of the Turks, there are many people in Turkey born to Muslim families who nevertheless respect and venerate St. George, and pray to him for help.

The Monastery of St. George Koudounas

This historic Monastery of Saint George Koudounas, on Prince’s Island outside of Constantinople, was according to tradition built by the Byzantine Emperor Nikephoros Phokas in 963 AD. A miraculous icon of St. George was brought here from the Monastery of Peace, which was founded by Emperor Justin II, in Athens at that time.

The Monastery was later sacked in the Fourth Crusade. Then in 1302 the pirate Giustiniani plundered all the buildings and monasteries of the island. Not wanting their holy icon stolen by the Franks, the monks hid the icon under the earth and place the holy altar above it. The miraculous icon however was lost for many years.

Later, St. George appeared to a shepherd in a dream and told him where to find his icon. When he approached the area, he heard the ringing of bells, and having unearthed the icon, found it decorated with bells. This is the source behind the epithet “Koudouna” which means “bells”.

The Monastery was later attached to Hagia Lavra in Kalavryta, and eventually to the Patriarch of Constantinople.

The current church was built in 1905.

The miracles of the Saint are many, not only towards Christians [Romans], who approached always with great reverence (in olden times there wasn’t a Christian family which had not visited Koudouna at least once a year), but towards everyone without exception, who approach his grace with faith. Thus there is a great mass of people who come from other faiths from throughout Turkey. The pilgrims number about 250,000 a year, the majority being Muslim Turks.

The great iron gate of the Monastery, as we learn from its engraving in Greek and Turkish, was offered from the Muslim Rasoul Efenti, as a gift of gratitude towards the Saint for the healing of his wife.

On April 23rd, in other words the day when the Saint is honored and the Monastery celebrates, tens of thousands of pilgrims arrive, not only from Constantinople but from other cities, to venerate the Great Martyr and to seek help in their problems.

Roughly all of these pilgrims are from other faiths.

Many will return later to thank St. George, who heard their prayer and granted their desire, bringing the indispensable oil for his vigil lamp. You hear with passion how he healed this person’s son, how another became a mother after being barren for many years, how a third acquired a house, etc.

The Monastery also celebrates on the feast of Saint Thekla, and on this feast about 10,000 Muslims visit the Monastery seeking the prayer of Saint George.

Muslim Vows

Some come barefoot up the hill, which takes about 30 minutes to climb to the Monastery, others come with offerings of oil, candles, and sugar so that their lives may be sweet. Some do not speak as they climb up to the Monastery until they kiss the icon of St. George. They follow the services with hands lifted in the air holding lit candles. They ask priests for antidoron to bring home with them for a blessing. They have great faith and respect for Orthodoxy.

On September 24 I witnessed at 6:00 AM four modern looking Turkish girls approaching the Monastery. I asked them for what purpose they came. They responded: “Faith in the Saint brought us here. It doesn’t matter that we are Muslims. We prayed that he would help us. We have heard so much about the Monastery.”

Oral came from Smyrna in order to venerate the Saint with her vow. She brought three bottles of oil. When I asked why she, as a Muslim woman among the thousands, visits the Orthodox Monastery, she responded: “It is not forbidden by anyone for us to believe in Saint George. Religions have one common agreement, the one and only God. We could be hiding within us a Christian.”

Of the many interviews I conducted that day with Muslims, the responses were basically the same.

A different answer was given by Antil however. He said: “Life in Turkey is difficult. The people need something to give them strength. They have turned to religion. They have been bored by everything so they seek help elsewhere. Why not Saint George?”

And one Turkish newspaper reported: “Saint George has distributed hope to the suffering.”

Testimonies of Monks From the Monastery

Hieromonk Ephraim of Xenophontos, who has lived for three years at “Koudouna”, is astonished with the faith of the thousands of Muslims who visit the monastery. “These people live with their heart”, he affirms, “Because faith is the sight and the strength of the heart, for this reason they can and they do experience our Saints.”

Monk Kallinikos of Xenophontos, who serves as a priest, relates: “We are astonished with that which occurs here. Many times we see people who find the Lord with the faith of the Roman centurion.” To our question if the Saint responds to the supplications of the thousands of pilgrims, he replied: “During my three years here, we ourselves are witnesses of miracles, such as the healing of paralytics, mutes, and the giving birth to children.”

We asked the monks at St. George to comment about their stay in Turkey, and they told us: “All of their behavior is perfect. From the highest ruler, to the lowest, they treat us with such respect that many times we wonder which would be better, to live in Christian Greece or Muslim Turkey. We should tell you that we go everywhere with the monastic dress and our experiences have always been positive.

“Thus, St. George has become a place of worship for thousands of atheists, Christians, Jews, and especially Muslims, who with every means come to the island and bring their tamata (vows), and place them before the Saint, as they place their hopes in him. And the Saint shows that he does not judge and ‘imparts healing’ to every faithful person.”

Miracles: The Sick Turkish Woman

A Turkish woman from Levkochori had a serious health problem. She had heard a lot about St. George and wanted to come [venerate], but they did not let her come into the church because she was Turkish. But this didn’t deter her from remaining outside the church the whole night. In the morning they gave her holy oil from the vigil lamp of the Saint and she became well. After this, her husband gave many gifts to the church.

St. George Saves a Young Muslim Girl

A Muslim woman with her mother were taking a taxi for a long trip. The Muslims, as is well known, respect St. George very much.

On the road the taxi driver abandoned the proper course and began to show a threatening attitude towards the girl—the women apparently were praying—and at some point the taxi driver stopped the car and attempted to rape the girl. Immediately a police officer on horseback appeared, who ordered the taxi driver in a very powerful manner to the nearest police station. He went full of fear with the policeman, and the policeman on horseback went with him to the station, and issued a complaint for attempted rape. He signed the police book and left. When the taxi driver later came out of the interrogation, they looked in the book and said to him:

“There is no hope for you to escape! Do you know who brought you here?” Saint George.

💭 Note: These and similar miracles and sentiments do not at all vindicate the false religion of Islam, nor the terrible actions of some Turks against Christians, but the faith and love of some simple Muslims towards Christ and His Saints. Similarly, Christ found in the Roman Centurion greater faith than any in Israel (Matthew 8:10). And often, this presence of the Holy Spirit, out of love not only acts to heal the bodies of non-Orthodox, but more crucially the souls, as many later embrace the light and are baptized Orthodox. May Christ grant us all repentance, that we all may be saved, and come to the knowledge of the Truth. St. George the Trophy-bearer, intercede for us all and help us! Amen.

💭 What an Infidel Saw that a Believer Did Not. Miracle in the Church of St. George

The following is a historical speech by St. Gregory of Decapolis about a vision that a Saracen [Muslim] once had in the Church of St. George in Damascus, and who, as a result of this, believed and became a monk and then a martyr for our Lord Jesus Christ. This took place in the eighth century.

Nicholas, the strategos, called Joulas, has related to me that in his town, which the Muslim-Saracens call in their language “Vineyard”, the Emir of Syria sent his nephew to administer some works under construction in the said castle. In that place there is also a big church, old and splendid, dedicated to the most glorious martyr St. George. When the Muslim-Saracen saw the church from a distance he ordered his servants to bring his belongings and the camels themselves, twelve of them, inside the church so that he may be able to supervise them from a high place as they were fed.

As for the priests of that venerable church, they pleaded with him saying: “Master, do not do such things; this is a church of God. Do not show disrespect towards it and do not bring the camels inside the holy altar of God.” But the Muslim-Saracen, who was pitiless and stubborn, did not want even to listen to the pleas of the presbyters. Instead he said to his servants, in Arabic: “Do you not do what you have been commanded to do?” Immediately his servants did as he commanded them. But suddenly the camels, as they were led into the church, all, by the command of God, fell down dead. When the Muslim-Saracen saw the extraordinary miracle he became ecstatic and ordered his servants to take away the dead camels and throw them away from the church; and they did so.

As it was a holiday on that day and the time for the Divine Liturgy was approaching, the priest who was to start the holy service of preparation of the gifts was very much afraid of the Muslim-Saracen; how could he start the bloodless sacrifice in front of him! Another priest, co-communicant to him, said to the priest who was to celebrate the Liturgy: “Do not be afraid. Did you not see the extraordinary miracle? Why are you hesitant?” Thus the said priest, without fear started the holy service of offering.

The Muslim-Saracen noticed all these and waited to see what the priest was going to do. The priest began the holy service of offering and took the loaf of bread to prepare the holy sacrifice. But the Muslim-Saracen saw that the priest took in his hand a child which he slaughtered, drained the blood inside the cup, cut the body into pieces, and placed them on the tray!

As the Muslim-Saracen saw these things he became furious with anger and, enraged at the priest, he wanted to kill him. When the time of the Great Entrance approached, the Muslim-Saracen saw again, and more manifestly, the child cut into four pieces on the tray, his blood in the cup. He became again ecstatic with rage. Towards the end of the Divine Liturgy, as some of the Christians wanted to receive the Holy Communion and as the priest said, “With the fear of God and faith draw near,” all the Christians bent their heads in reverence. Some of them went forward to receive the holy sacrament. Again, for a third time, the Muslim-Saracen saw that the priest, with a spoon, was offering to the communicants from the body and the blood of the child. The repentant Christians received the holy sacrament. But the Muslim-Saracen saw that they had received communion from the body and the blood of the child, and at that he became filled with anger and rage against everybody.

At the end of the Divine Liturgy the priest distributed the antidoron to all Christians. He then took off his priestly vestments and offered to the Muslim-Saracen a piece from the bread. But he said in Arabic: “What is this?” The priest answered: “Master, it is from the bread from which we celebrated the Liturgy.” And the Muslim-Saracen said angrily: “Did you celebrate the Liturgy from that, you dog, impure, dirty, and killer? Didn’t I see that you took and slaughtered a child, and that you poured his blood into the cup, and mutilated his body and placed on the plate members of his, here and there? Didn’t I see all these, you polluted one and killer? Didn’t I see you eating and drinking from the body and blood of the child, and that you even offered the same to the attendants? They now have in their mouths pieces of flesh dripping blood.”

And the Muslim-Saracen said: “Is this not what I saw?” And the priest: “Yes, my Lord, this is how it is; but myself, being a sinner, I am not able to see such a mystery, but only bread and wine as a figuration of the body and blood of our Lord Jesus Christ. Thus, even the great and marvelous Fathers, the stars and teachers of the Church, like the divine Basil the Great, and the memorable Chrysostom and Gregory the Theologian, were unable to see this awesome and terrifying mystery. How can I see it?”

When the Muslim-Saracen heard this he became ecstatic and he ordered his servants and everybody who was inside to leave the church. He then took the priest by the hand and said: “As I see and as I have heard, great is the faith of the Christians. So, if you so will, Father, baptize me. And the priest said to the Muslim-Saracen: “Master, we believe in and we confess our Lord Jesus Christ, the Son of God, who came to the world for our salvation. We also believe in the Holy Trinity, the consubstantial and undivided one, Father, Son, and Holy Spirit, the one Godhead. We believe also in Mary, the ever-virgin mother of light, who has given birth to the fruit of life, our pre-announced Lord, Jesus Christ. She was virgin before, virgin during, and virgin after giving birth. We believe also that all the holy apostles, prophets, martyrs, saints, and righteous men are servants of God. Do you not realize, therefore, my master, that the greatest faith is that of the Orthodox Christians?”

And the Muslim-Saracen said again: “I beg you, Father, baptize me.” But the priest answered: “Far from that. I cannot do such a thing; for if I do and your nephew the Emir hears of that, he will kill me and destroy this church, too. But if it is, indeed, your wish to be baptized, go to that place in the Sinai Mountain. There, there is the bishop; he will baptize you.”

The Muslim-Saracen prostrated himself in front of the presbyter and walked out of the church. Then, one hour after nightfall, he came back to the priest, took off his royal golden clothes, put on a poor sack of wool, and he left in secret by night. He walked to Mount Sinai and there he received holy baptism from the bishop. He also learned the Psalter, and he recited verses from it every day.

One day three years later he [the former Muslim-Saracen] said to the bishop: “Forgive me, Master, what am I supposed to do in order to see Christ?” And the bishop said: “Pray with the right faith and one of these days you will see Christ, according to your wish.” But the former Muslim-Saracen said again: “Master, give me your consent to go to the priest who offered me instruction when I saw the awesome vision in the church of the most glorious martyr George.” The bishop said: “Go, in peace.”

Thus, he went to the priest, prostrated himself in front of him, embraced him and said to him: “Do you know, Father, who I am?” And the priest: “How can I recognize a man whom I have never seen before?” But, again, the former Muslim-Saracen said: “Am I not the nephew of the Emir, who brought the camels inside the church and they all died, and who during the Divine Liturgy saw that terrifying vision?” When the priest looked at him he was amazed and praised God seeing that the former Arab wolf had become a most calm sheep of Christ. He embraced him with passion and invited him to his cell to eat bread.

And the former Muslim-Saracen said: “Forgive me, Master and Father, but I want and have a desire to see Christ. How can I do that?” And the priest said: “If you wish to see Christ go to your nephew and preach Christ to him. Curse and anathematize the faith of the Muslim-Saracens and their false prophet Muhammad and preach correctly the true faith of the Christians without fear, and thus you will see Christ.”

The former Muslim-Saracen left in earnest. By night he was knocking at the door of the Muslim-Saracen forcefully. The guards at the gate of the house of the Emir asked: “Who is yelling and knocking at the door?” And he answered: “I am the nephew of the Emir who left some time ago and was lost. Now I want to see my uncle and tell him something.” The guards of the gate conveyed this to the Muslim-Saracen immediately: “Master, it is your nephew who left some time ago and was lost.” The Emir, heaving a sigh, said: “Where is he?” They said: “At the gate of the palace.” He then ordered his servants to go and meet him with lights and candles. They all did as the king, Emir, commanded and they took the monk, the former Muslim-Saracen, by the hand and presented him to the Emir, his uncle.

When the Emir saw him, he was very glad. He embraced him with tears in his eyes and said to him: “What is this? Where were you living all this time? Aren’t you my nephew?” And the monk said: “Don’t you recognize me, your nephew? Now, as you see, by the Grace of God the Most High I have become a Christian and a monk. I have been living in desert places so that I may inherit the Kingdom of Heaven. I hope in the unspeakable compassion of the All-sovereign God to inherit his kingdom. Why are you hesitating yourself, too, Emir? Receive the holy baptism of the Orthodox Christians in order to inherit eternal life, as I hope to do.”

The Emir laughed, scratched his head and said: “What are you chattering about, you miserable one; what are you chattering? What has happened to you? Alas, you pitiful one! How did you abandon your life and the sceptres of reign and roam around as a beggar, dressed in these filthy clothes made of hair?”

The monk responded to him: “By the grace of God. As far as all the things I used to have when I was a Muslim-Saracen, these were [material] property and were of the devil. But these things that you see me wearing are a glory and pride, and an engagement with the future and eternal life. I anathematize the religion of the Muslim-Saracens and their false prophet.”

Then the Emir said: “Take him out, for he does not know what he is chattering about.” They took him away and put him in a place in the palace where they gave him food and drink. And he spent three days there, but he took neither food nor drink. He was praying to God earnestly and with faith. Going down to his knees he said: “O Lord, I have hoped in thee, let me never be ashamed, neither let my enemies laugh me to scorn.” And again: “Have mercy on me, O God, according to thy steadfast love; according to thy abundant mercy blot out my transgressions.” And again: “Enlighten my eyes, Lord God, that I may not fall asleep into death; that my enemy may never say, ‘I have overpowered him’. ‘Strengthen my heart, O Lord,’ so that I may be able to fight the visible deceiver, the Muslim-Saracen; so that the evil devil may not stamp on me and make me fear death, for your holy name.” He then made the sign of the cross and said: “The Lord is my enlightenment and my saviour. Whom shall I fear? The Lord is the protector of my life. From whom will I hesitate?” And again he cried out to the Emir: “Receive holy baptism in order to gain the immeasurable kingdom of God.”

Again the Emir gave orders for him to be brought in front of him. He had prepared for him clothes exceedingly beautiful. And the Emir spoke: “Enjoy, you pitiful one, enjoy and rejoice for being a king. Do not disdain your life and your youth which is so beautiful, walking instead mindlessly like a beggar and a penniless one. Alas, you pitiful one. What do you think?”

The monk laughed and replied to the Emir: “Do not weep at what I have in mind. I am thinking how to be able to fulfill the work of my Christ and that of the priest who has sent me, and has been my teacher. As for the clothes you have prepared for me, sell them and give the money to the poor. You, too, should abandon the temporary sceptres of the reign, so that you may receive sceptres of an eternal life. Do not rest your hope on things of the present but on things which are of the future, and do not believe in the pseudo-prophet Muhammad, the impure, the detestable one, the son of hell. Believe, rather, in Jesus Christ of Nazareth, the crucified one. Believe that the one Godhead is a consubstantial Trinity; Father, Son, and Holy Spirit, a Trinity of one essence, and undivided.”

The Emir laughed again and said to the officials who had gathered in the palace: “This man is mindless. What shall we do with him? Take him out and expel him.” Those, however, sitting by the king said: “He meant to desecrate and corrupt the religion of the Muslim-Saracens. Do you not hear how he curses and anathematizes our great prophet?”

The monk and former Muslim-Saracen cried out loudly: “I feel sorry for you Emir because you, unfortunate one, do not want to be saved. Believe in our Lord Jesus Christ, the crucified one, and anathematize the religion of the Muslim-Saracens and their false prophet, as I did.”

And the Muslim-Saracen Emir said: “Take him out as I am ordering you. He is mindless and does not know what he is talking about.”

Those sitting by with him said: “Well, you heard that he anathematized the religion of the Muslim-Saracens and that he is blaspheming against the great prophet, and you say, ‘He does not know what he is talking about’? If you do not have him killed we will also go and become Christians.”

And the Emir said: “I cannot have him killed because he is my nephew and I feel sorry for him. But you take him and do as you please.”

And they got hold of the monk with great anger, they dragged him out of the palace and submitted him to many tortures to try to make him return to the previous religion of the Muslim-Saracens. But he did not. Instead he was teaching everybody in the name of Jesus Christ of Nazareth to believe and be saved.

The Muslim-Saracens dragged him out of the city, and there they stoned to death this most pious monk, whose name was Pachomios.

On that night a star came down from heaven and rested on top of the most pious martyr, and everybody was able to see it for forty days; and many of them became believers.

With the prayers of the most blessed martyr, of the all-pure Mother of God Mary, who is ever-virgin, and of all of the saints; for the remission of our sins. Amen.

From Daniel J. Sahas, “What an Infidel Saw that a Faithful Did Not: Gregory Dekapolites (d. 842) and Islam”, Greek Orthodox Theological Review 31 (1986), 47-67.

Source

The Miracles of St. George

________________