💭 The Destruction of Smyrna: How The Turks Ended The Greek Presence in Their Territory by Burning a City
💭 ቱርኮች የግሪኮች ከተማ የነበረችውን ስሚርኔስ/ኢዝሚርን በእሳት አቃጠሏት፤ ከዚያ ግሪኮች ቱርክን ለቅቀው ወደ ግሪክ ተሰደዱ
ኦሮሞዎችም በሻሸመኔ፣ አጣዬ፣ ትግራይ ወዘተ ተመሳሳይ ወንጀል በመፈጸምና ክርስቲያኖችን በማፈናቀል ላይ ናቸው !
This year marks 99 years since the Catastrophe of Smyrna, the modern-day city of Izmir on the Turkish coast of the Aegean Sea, when Greeks were forced to flee the city due to a fire set by Turkish forces.
It was a cataclysmic event of such enormous importance for modern Greek history that it shaped generation upon generation after 1922, adding yet another unforgettable —and unutterably tragic — milestone to Greece’s long history.
Great Fire cause the Catastrophe of Smyrna
A terrifying blaze, called the Great Fire, destroyed much of the city, causing the majority of Greeks in Asia Minor to flee their homes and seek shelter primarily in Greece, but also in other countries.
Historians of the time period, taking countless eye witness and written accounts of the event, have agreed that Turkish mobs set the Greek section of the city on fire.
Turkey continues to deny this, claiming that it was Armenians, or even Greeks themselves, who set the city ablaze.
Smyrna was undoubtedly one of the wealthiest cities, not only in the Ottoman Empire, but anywhere Europe.
It was home to one of the largest populations of Greeks and Armenians in the Empire.
Together, they constituted the Christian community of the city, which lived peacefully side by side with the Muslim and the Jewish communities for centuries.
However, politics, and the competing interests of the main global powers, alongside the rising tide of nationalism and the outbreak of the First World War, were the factors that determined the fate of Smyrna and its citizens for the rest of the twentieth century and beyond.
As part of the Greco-Turkish War, which raged from 1919 to 1922, Greece’s armed forces went to Smyrna on May 15, 1919.
After major military and political errors made by the Greek government, the Turkish army regained control of the city on September 9, 1922.
Christian populations in Asia Minor in dangerous position
The future for the Christian population of Greeks and Armenians was perilous.
After a series of catastrophic events, the majority of them would end up dead as part of the Greek Genocide, which actually began with a series of confrontations in 1914 and would last until 1923.
Eyewitness reports state that the great fire of Smyrna began on September 13, 1922, and lasted for approximately nine full days, until September 22.
The fire’s results were catastrophic — the entire Greek and Armenian quarters of the city were completely wiped off the map.
Churches, ornate villas, and mansions of great architectural importance, as well as schools and entire market areas, were gone forever, without a trace.
Catastrophe of Smyrna has lasting impact
Official data about the number of the victims of the Smyrna Catastrophe and Greek genocide does not exist.
Experts believe that the number of victims lands somewhere between 10,000 and 100,000, while the number of refugees who were forced to leave Asia Minor numbered in the millions.
The city suffered such enormous damage to its infrastructure that much of it literally had to be rebuilt from the ashes.
But the Greek neighborhoods, which had the most beautiful homes, churches and other buildings — the entire 40 hectares of what was once the most elegant part of the city, and then became a hellish inferno — has no buildings whatsoever on it.
Today the area is an enormous park, known as Kültürpark in Turkish, which serves as Turkey’s largest open-air exhibition center.
There are no reminders there of the glory which once was Smyrna.
14 መስከረም፤ በቱርክ ግዛት በአናሳዋ እስያ የግሪኮች የዘር ማጥፋት ወንጀል የመታሰቢያ ቀን
የግሪክ ጭፍጨፋ1922. ታላቁ የሰምርኔስ እሳት በመስመር 1922 አብዛኛው የሰምርኔስ ከተማ (ዘመናዊው İzmir) የወደብ ከተማን ያጠፋ እሳት ነበር።
የዘመኑ የግሪክ ታሪክ ከሚያሳዝኑ በዓላት አንዱ በወታደራዊ ሽንፈት እና በመቶ ሺዎች የሚቆጠሩ ግሪኮችን ከትንሽ እስያ መነቃቃቱ ምክንያት የሆነው ትንሹ እስያ ግንባር መውደቁ ነው።
የነሐሴ–መስከረም 1922 ታሪካዊ ክስተቶች “ትንሹ እስያ አደጋ” በሚል ርዕስ ሙሉ በሙሉ ተመዝግበዋል።
የ 1922 ሽንፈት ከ 1453 ጋር ሊወዳደር ይችላል እና በአይዮኒክ ምድር ውስጥ ለረጅም ጊዜ የቆየውን የግሪክ ማህበረሰብን ከሥሩ ነቅሎ ስለሄደ እንደ ትልቅ ሊቆጠር ይችላል።
በቱርክ ግዛት በአናሳዋ እስያ ግሪኮች የዘር ማጥፋት ወንጀል ብሔራዊ የመታሰቢያ ቀን መስከረም 24 ቀን 1998 በግሪክ ፓርላማ በአንድ ድምፅ ውሳኔ የተቋቋመ ሲሆን በየዓመቱ መስከረም 14 ቀን ይከበራል።
የአናሳዋ እስያ ድብቅ ውበት ወደ እናት ሀገር ግሪክ ለማዛወር የቻሉት አንድ ሚሊዮን ፣ 1.5 ሚሊዮን ስደተኞች!
እውነታዎች
“እሳቱ በተነሳበት ቀን አመሻሹ ላይ ፣ ከሃቲስታሞው ጎዳና ጎን ለጎን ከሚገኘው ቤቴ ወጥቼ ፣ ምን እየሆነ እንዳለ ለማወቅ ወደዚህ ጎዳና ሄድኩ።
እሳቱ ወደዚህ ወረዳ ገና እንዳልተስፋፋ ልብ ሊባል ይገባል። እዚያ ከሁለት መቶ እስከ ሦስት መቶ የታጠቁ ቱርኮች ቡድን አገኘሁ። ፈረንሳዊ መሆኔን ከነገርኳቸው በኋላ ምን እንደሚፈልጉ ጠየኳቸው።
በሰፈሩ ውስጥ ያሉትን ቤቶች ለማፈንዳት እና ለማቃጠል መመሪያ እንዳላቸው መለሱልኝ። ከዚያ እነሱን ለማሳመን ሞከርኩ ፣ እነሱ ግን ‘ፋይዳ የለውም ፣ ሂድ!’ ብለው መለሱልኝ። እና በእርግጥ ከቤቴ እንደወጣሁ ብዙም ሳይቆይ ተቀጣጣይ ቦምቦች መውደቅ ጀመሩ። ጁበርት ፣ የዓይን ምስክር ፣ የፈረንሣይ ባንክ ጸሐፊ።
ይህ ጥፋት የተጀመረው የመጨረሻው የግሪክ ወታደራዊ ክፍል ከትንሽ እስያ ከተነሳ እና የቱርክ ጦር ከገባ በኋላ ሙስጠፋ ከማል እራሱ እና በከተማው ውስጥ የማይለወጡ ናቸው።
በቱርኮች ከተከበቡ በኋላ ሴቶቹ እና ሕፃናት መጠጊያ የወሰዱበትን የቅዱስ ኒኮላስ የአርመን ቤተ ክርስቲያን ፍንዳታ ተከትሎ እሳቱ መጀመሪያ በአርሜኒያ ሰፈር ውስጥ ተቀሰቀሰ።
ግሪኮች ወደ ቤተክርስቲያኑ ገብተው ለተከበቡት ውሃ እና ምግብ ሰጡ ፣ ነገር ግን በጣም ብዙ ቱርኮች በፍጥነት ተሰብስበው እንደገና ቤተክርስቲያኑን ከበቡ እና አፈነዱት።
ለቱርኮች (በቱርክ ሰፈር በማፈንዳት) እና ቱርኮች ቤቶችን በመርጨት ቤንዚን በሚመች ነፋስ እርዳታ እሳቱ ከሙስሊም እና ከአይሁድ ሰፈር በስተቀር ከተማውን በሙሉ አቃጠለ እና ከ 13 እስከ መስከረም 17 ቀን 1922 ድረስ ይቆያል። (በጁሊያን የቀን አቆጣጠር መሠረት ከነሐሴ 31 እስከ መስከረም 4)።
ምን ሆነ
የወቅቱ የአንደኛው ጦር አዛዥ አዛዥ ፣ ሌተና ጄኔራል ኒኮላዎስ ትሪኮፒስ ፣ እና የግሪክ የጉዞ ኃይል ከአፍዮንካራሳይሳር (በነሐሴ ወር 1922 አጋማሽ) ኃላፊነት የነበረው ግንባሩ ከወደቀ በኋላ እ.ኤ.አ. አብዛኛው የክርስትያን ሕዝብ (ግሪኮች እና አርሜኒያውያን) ወደ ትንሹ እስያ የባህር ዳርቻ በመነሳት ፣ ይህም በኢኩሜናዊ ፓትርያርክ ግምቶች መሠረት 250,000 ደርሷል።
እንዲሁም በሰምርኔስ ውስጥ በተለያዩ የአርሜኒያ ማህበረሰብ ተቋማት እና ቤቶች ውስጥ የተሰበሰቡ 15,000 አርመናውያን መጠለያ አግኝተዋል።
ሆኖም ወታደራዊ ቅሪቶችን እና ስደተኞችን (በቀን 30,000 ይገመታል) ወደ ሰምርኔስ ተሸክመው ባቡሮች ያለማቋረጥ መምጣታቸው ፣ እንዲሁም ስለ ግንባሩ አጠቃላይ ውድቀት ጠንካራ ወሬዎች የግሪክን ህዝብ ጥንካሬ እና ስጋት ጨምረዋል ፣ የግሪክ አስተዳደር ለ መነሳት ከእንግዲህ ስለ ቀጣዩ ልማት ትንሽ ጥርጣሬዎችን አይተውም።
የግሪኩ ከፍተኛ ኮሚሽነር አሪስቲድስ ስቴርጊዲስ ለቀድሞው የሌስቮስ ጠቅላይ ግዛት እና ለቺዮስ ጆርጅ ፓፓንድሬው ገዥ የሰጠው ምላሽ ፣ ሁለተኛው ስለ ግጭቱ ሕዝብ ወዲያውኑ እንዲያሳውቅ ሲመክረው።
አሪቲስስ ስቴሪያዲስ ለፓፓንድሮው “ወደ አቴም ከሄዱ ሁሉንም ነገር ስለሚገለብጡ ለማረድ እዚህ ቢቆዩ ይሻላቸዋል” ብለዋል።
የመጨረሻው የግሪክ ወታደራዊ ክፍል ነሐሴ 24/መስከረም 6 ሄደ። በሚቀጥለው ቀን ፣ በሰሚርና ታዋቂ የውሃ ዳርቻ “ኩዋይ” የተሰበሰቡ በሺዎች የሚቆጠሩ የግሪክ እና የአርሜኒያ ስደተኞች የግሪክ መርከቦች ወደ ጎረቤት የግሪክ ደሴቶች እንዲጓዙ በከንቱ ጠበቁ።
ሆኖም የአሜሪካው ቆንስል ገ / ሆርቶን ጠንካራ ጣልቃ ገብነት ከተከተለ በኋላ ሁለት የአሜሪካ አጥፊዎች ስደተኞችን እንዲያገለግሉ ተልከዋል። በማግሥቱ ነሐሴ 26/መስከረም 8 (1922) የስምርኔስ የግሪክ ባለሥልጣናት ሄዱ። እስካሁን ድረስ የስምርኔስ ከፍተኛ ኮሚሽነር አርስቲደስ ስቴርጊዲስ ለቆስጠንጢኖስ የእንግሊዝ የጦር መርከብ ተሳፈረ።
ለስምርኔስ ከተማ ቆጠራ ተጀመረ
ረቡዕ መስከረም 13 የህዝብ ብዛት ወደ 700,000 አድጓል። የቱርክ ወታደሮች መጀመሪያ በአርሜኒያ ሰፈር ውስጥ እሳትን አቃጠሉ ፣ እስከ እኩለ ቀን ድረስ በእሳት ነደደ። በእራሳቸው ወታደሮች ጥበቃ አውሮፓውያን እና አሜሪካውያን ዜጎቻቸውን ከስሜርና አስወጡ።
ሲጨልም እሳቱ በስደተኞች ተሞልቶ ወደ ባህር ዳር ተሰራጨ። እኩለ ሌሊት የእንግሊዝ አድሚራል ብሮክ የሕይወት ጀልባዎች እንዲላኩ አዘዘ እና በሌሊት በባህር ዳርቻው ውስጥ ያሉት ሁሉም የጦር መርከቦች በ 20,000 ሰዎች ተሞልተዋል።
ሐሙስ ፣ መስከረም 14 ፣ ግማሽ ሚሊዮን ሰዎች አሁንም በውሃ ዳርቻ ላይ ነበሩ።
እሳቱ የተረፈውን አቃጠለ እና ከማል ከኦክቶበር 1 በኋላ የቀሩት ወደ ማዕከላዊ አናቶሊያ እንዲባረሩ ትእዛዝ ሰጠ።
ቅዳሜ ፣ መስከረም 16 እና እሑድ ፣ መስከረም 17 ፣ በሺዎች የሚቆጠሩ ግሪኮች እና አርመኖች በግዴታ ዕድሜ ውስጥ ገብተዋል።
እሁድ ፣ መስከረም 24 ፣ አዛ ጄኒንዝስ ከግሪክ መርከቦች ጋር ሰፊ የመልቀቂያ ሥራውን ጀመረች።
መስከረም 30 ቀን ቅዳሜ ከ 50 ሺህ ያላነሱ ስደተኞች የቀሩ ሲሆን የስምንት ቀናት ማራዘሚያ ሲኖራቸው ሁሉም ጥለው ወጥተዋል።
💭 “የመሬት መንቀጥቀጡ በዮሐንስ ራዕይ ላይ በተጠቀሱት ሰባቱ የእስያ አብያተ ክርስቲያናት | ድንቅ ነው!“
__________
___________
________
Addis Ethiopia Weblog 